Zaczynam dzień z Ewangelią

Pełny tekst czytań wraz z komentarzem >>

Dziadkowie zaczynem wiary i miłości

Wspomnienie liturgiczne św. Joachima i Anny – rodziców NMP a dziadków Pana Jezusa jest doskonałą okazją, aby spojrzeć na kwestię wychowania w wierze, budowania klimatu, w którym przekazuje się wiarę i zdobywa podstawową wiedzę o najważniejszych zasadach moralnych, a także uczy szacunku dla osób starszych.

Pismo św. nigdzie nie wymienia imion rodziców NMP. Nawet rodowód Pana Jezusa zamieszczony w Ewangelii jest rodowodem po linii św. Józefa a nie Maryi. Jednak Tradycja przekazuje nam imiona dziadków Zbawiciela. Oczywiście ich wkład w życie Pana naszego jest wkładem, jaki wnieśli w opiekę i wychowanie swej niepokalanej córki. Jednak ich liturgiczne wspomnienie przypomina nam, że rodzina, która we współczesnych czasach musi bronić swojej tożsamości, to nie tylko rodzice i dzieci, ale to także pokolenia, które ukształtowały rodzinne tradycje, zwyczaje a nawet wiarę. Owszem, świat od czasów Zbawiciela zmienił się nie do poznania. Jednak mimo upływu lat, pomimo powszechnej katechizacji, mimo nowoczesnych środków przekazu wciąż niezastąpioną pozostaje tradycja i rodzinny przekaz wiary.

Maryja, wymodlona przez swoich rodziców dana nie tylko im, ale całej ludzkości jako dar z niebios, żyła wiarą, którą wyniosła z domu. Jej „tak” to dzieło współpracy z Bożą łaską jej samej, ale także rodziców, którzy przyjęli ją jako dar od Boga i wypełnienie ich modlitwy. „Tak”, wypowiedziane w sposób wolny i nieprzymuszony, „tak”, wypowiedziane w stanie zachowania od jakiegokolwiek grzechu – pierworodnego bądź uczynkowego, wprowadziło ludzkość w pełnię czasu, która dał nam Zbawiciela.

Słowo Boże w praktyce

W naszej polskiej tradycji i kulturze dziadkowie zawsze mieli pełne ręce roboty. Kiedy rodzice zapracowani, niekiedy oddaleni czasowo od swoich domów zdobywali środki na przeżycie, dziadkowie troszczyli się o wnuki, dając im nie tylko fizyczną opiekę, ale także dzieląc się z nimi opowieściami z przeszłości, ucząc pacierza czy śpiewając nad kołyską pobożne pieśni i piosenki. Iluż nawet dorosłych ludzi swą wiarę, naukę dziesięciorga przykazań czy życiowe zasady moralne zawdzięcza właśnie dziadkom?! Może dzisiejsze wspomnienie jest doskonałą okazją, aby za wstawiennictwem św. Joachima i Anny prosić o potrzebne łaski dla żyjących a światłość wiekuistą dla zmarłych.

Pytanie dla odważnych

Czy modlę się za swoich dziadków?