11
grudnia
środa
Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Damazego I, papieża
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Iz 40, 25-31
Psalm responsoryjny:
Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10 (R.: por. 1b)
Ewangelia:
Mt 11, 28-30

Patroni:

Liturgia na dzisiaj:

Pierwsze czytanie

Iz 40, 25-31
Czytanie z Księgi proroka Izajasza

«Z kim moglibyście Mnie porównać, tak żeby Mi dorównał?» – mówi Święty. Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te gwiazdy? – Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie wymknie.

Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: «Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo moje przez Boga pominięte?» Czy nie wiesz tego? Czy nie słyszałeś?

Pan – to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona.

On daje siłę zmęczonemu i pomnaża moc bezsilnego. Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się, słabnąc, młodzieńcy, lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły; biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.

Psalm responsoryjny

Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8 i 10 (R.: por. 1b)
Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.

Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów *
ani według win naszych nam nie odpłaca.

Chwal i błogosław, duszo moja, Pana

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Alleluja, alleluja, alleluja

Oto Pan przyjdzie, aby lud swój zbawić,
błogosławieni, którzy są gotowi wyjść Mu na spotkanie.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Mt 11, 28-30
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Utrudzony i obciążony bez chęci do walki

ks. Nikos Skuras ks. Nikos Skuras

Utrudzony i obciążony bez chęci do walki  

„Z kim moglibyście Mnie porównać?” Staje mi przed oczyma moja pewna cecha – nieustanne porównywanie się z innymi, zawsze na moją korzyść. Zamęczam się i nużę żyjąc w nieustannym napięciu. Pociesza mnie dzisiejszy Psalm: „On odpuszcza wszystkie twoje winy i leczy wszystkie choroby”.

Tak szybko w sklepach pojawia się Boże Narodzenie. Adwent, tak jakby nie istniał. Brat Lukas, jeden z Ubogich Braci św. Franciszki z Aachen, u których mieszkam, powiedział, że świat dzisiaj nie umie oczekiwać. To mnie zastanowiło: „Umiejętność oczekiwania”.

Dzisiejsza technologia sprawia, że wyniki pewnych działań otrzymujesz dość szybko. Jeśli masz konto na poczcie elektronicznej, sprawnie otrzymujesz wiadomości dotyczące różnych badań lekarskich lub stanu twojego konta. Nie musisz długo czekać. Co więcej, gdy próbujesz otworzyć pewną stronę internetową i ona nie otwiera się natychmiast tracisz cierpliwość – przecież dużo płacisz za doprowadzony najnowszy światłowód.

Można mieć wrażenie patrząc na szybkość mojego i twojego Czytelniku życia, że prowadzimy swoiste zawody z naturą otaczającą nas i z tą, która kształtuje nasze człowieczeństwo. Pozostaje pytanie, czy dla ciebie ta natura stwarza sama siebie, czy też jest wytworem Kogoś, kogo filozofia nazywa Bytem Absolutnym, a teologia Bogiem. Dla Żydów i chrześcijan ten Ktoś objawił się człowiekowi i uczy go oczekiwać na spełnienie Jego obietnic.

Dziś w obu lekturach pojawia się obietnica dla tego, kto czyta z odrobiną wiary, że słowa te pochodzą od Kogoś, kto zna twoje zmęczenie i zniecierpliwienie. Jakub i Izrael, dwa narody, które zawsze były niewierne Bogu. Dlatego mówią: „prawo moje przez Boga pominięte”. Oznacza to, że Bóg się już zmęczył naszymi grzechami i na pewno o nas zapomniał. Ale Bóg odpowiada, że gdy jesteś bezsilny wobec twoich słabości, twoich złych wyborów, On „pomnaża moc bezsilnego”.

Odwagi! Oczekiwać to znaczy zaufać tej Miłości, która objawiła się w Chrystusie. On przychodzi nie po to, by cię osądzać, rozliczać – tak, jak rozlicza twoje błędy żona, mąż, dzieci, twoja firma, bez litości. On przybywa dziś w Ewangelii. Jego jarzmo i brzemię to nie zakazy i nakazy. To Jego bezwarunkowa i darmowa miłość do ciebie takim, jakim jesteś dzisiaj. Czy chcesz „wyjść Mu na spotkanie?”