z multimediami.
Wspomnienie Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła
św. Rognwald lub Ronald, św. Bernard z Clairvaux opat i dr Kościoła*, św. Amator lub Amadour, św. Philibert, św. Oswin.
Pierwsze czytanie
Ez 24, 15-24
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, oto zabieram ci nagle radość twych oczu, ale nie lamentuj ani nie płacz, ani nie pozwól, by płynęły ci łzy. Wzdychaj w milczeniu, nie przywdziewaj żałoby jak po umarłym, zawiąż sobie zawój dokoła głowy, sandały włóż na nogi, nie przysłaniaj brody, nie spożywaj chleba żałoby!»
Mówiłem do ludu mego rano, a wieczorem umarła mi żona, i uczyniłem rano tak, jak mi rozkazano.
A lud mówił do mnie: «Czy nie wyjaśnisz nam, co oznacza dla nas to, co czynisz?»
Wówczas powiedziałem im: Pan skierował do mnie te słowa: «Powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja pozwalam bezcześcić świątynię moją, dumę waszej potęgi, radość waszych oczu, tęsknotę waszych serc. Synowie wasi i córki wasze, których opuściliście, od miecza poginą. Wy zaś tak uczynicie, jak Ja uczyniłem: brody nie będziecie przesłaniać ani spożywać chleba żałoby, ale mając zawoje na głowach i sandały na nogach, nie będziecie lamentować ani płakać. Będziecie schnąć z powodu nieprawości waszych i będziecie wzdychać jeden przed drugim. Ezechiel będzie dla was znakiem. To, co on uczynił, będziecie i wy czynili, gdy to nastąpi. I poznacie, że Ja jestem Pan».
Psalm responsoryjny
Pwt 32, 18-19. 20. 21 (R.: por. 18b)
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, *
zapominasz o Bogu, który dał ci życie.
Zobaczył to Pan i wzgardził, *
oburzony na własnych synów i córki.
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
I rzekł: «Odwrócę od nich oblicze, *
zobaczę ich koniec.
Gdyż są narodem niestałym, *
dziećmi, w których nie ma wierności.
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Mnie do zazdrości pobudzili tym, co wcale nie jest bogiem, *
rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami;
i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, *
rozjątrzę ich narodem pozbawionym rozsądku».
Wspomnij na Boga, który stworzył ciebie
Werset przed Ewangelią (Alleluja)
Mt 5, 3
Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia
Mt 19, 16-22
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Pewien człowiek podszedł do Jezusa i zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?»
Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden tylko jest Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowuj przykazania».
Zapytał Go: «Które?»
Jezus odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego bliźniego jak siebie samego».
Odrzekł Mu młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?»
Jezus mu odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!»
Gdy młodzieniec usłyszał te słowa, odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
ks. Mirosław Matuszny
Temat: Bogaty Młodzieniec
Jest czymś niepojętym, że człowiek z jednej strony szuka Boga i pragnie zbawienia, z drugiej zaś oczekuje od Boga, że Ten potwierdzi Jego styl życia, że nie każe mu nic zmieniać i wyciszy jego rozterki moralne. Historia Bogatego Młodzieńca jest bowiem nie tyle krytyką majętności, co ukazaniem gorzkiej prawdy o odejściu człowieka od Boga. Pierwsze czytanie daje nam niesamowicie silną przestrogę. Bóg zapowiada, że miejsce święte zostanie zbezczeszczone, gdyż lud zapomniał po Bogu i Jego prawach. Nam też wydaje się niejednokrotnie, że to człowiek robi Panu Bogu łaskę, że przychodzi do Kościoła, że szuka Boga i wydaje mu się, że Bóg powinien być z tego powodu tak szczęśliwy, że takie zainteresowanie ze strony człowieka winno Mu w zupełności wystarczyć.
Prawda o Bogu i człowieku jest jednak zupełnie inna. To my, ludzie jesteśmy stworzeniem Boga, to my potrzebujemy Jego miłości i ratunku. Bez Niego nie jesteśmy w stanie osiągnąć nic trwałego. Obiecane nam życie wieczne jest dane nam z łaski Boga. Nasze dobre uczynki nie są w stanie bez pomocy Boga dana nieba, jak nie dała go jej budowniczym wieża Babel. Tymczasem my ludzie nauczyliśmy się przebierać w przykazaniach. Chcemy sami decydować o tym, co będziemy zachowywać w naszym życiu, a z czego zrezygnujemy. Tworzymy swoje ułomne, ludzkie prawa i jeszcze mamy czelność oczekiwać, że będą one nadrzędne względem Bożego Prawa.
Świątynia Boga i Jego Prawo są dla nas darem i przywilejem. Bóg obecny w naszym życiu i w historii ludzkości ukazuje nam drogę ocalenia i nie do nas należy pouczanie Stwórcy o prawach, jakie winny obowiązywać w życiu jednostek i społeczeństw.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Patrząc na zbezczeszczone świątynie na Wschodzie i Zachodzie powinniśmy rozumieć, że nie ocali nas ani bogactwo ani nędza, ale pójście za Chrystusem i trwanie w Jego nauce. Bez względu na to, czy trzeba nam pozostawić i utracić dobra materialne, osobiste kariery czy marzenia o stworzeniu własnego raju na ziemi. Bogatemu Młodzieńcowi jego dobra materialne przeszkodziły w pójściu za Jezusem, jednak każdy z nas ma swoje życiowe priorytety i jeśli na pierwszym miejscu nie będzie Bóg i Jego prawo, wszystko inne na nic się nie przyda.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy Bóg jest u mnie na pierwszym miejscu?
