z multimediami.
Dzień powszedni albo wspomnienie Świętych męczenników Jana de Brebeuf, Izaaka Jogues’a, prezbiterów oraz Towarzyszy albo wspomnienie Św. Pawła od Krzyża, prezbitera
św. Paweł od Krzyża*, św. Filip Howard, św. Ethbin, św. Aquilinus z Evreux, św. Kleopatra, św. Frideswide, św. Piotr z Alcántary, św. Jan de Brébeuf i Towarzysze męcz.*, św. René Goupil, św. Warus, święci Ptolemeusz i Lucjusz.
Pierwsze czytanie
Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.
Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa.
A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.
Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie poprzez sprawiedliwość, wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
Psalm responsoryjny
Ps 40 (39)
Ps 40 (39), 7-8a. 8b-10. 17 (R.: por. 8a i 9a)
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi, *
lecz otworzyłeś mi uszy,
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu *
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają;
a ci, którzy pragną Twojej pomocy, *
niech zawsze mówią: «Pan jest wielki».
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
Werset przed Ewangelią (Alleluja)
Łk 21, 36
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Ewangelia
Łk 12, 35-38
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».
ks. Janusz Chyła
W oczekiwaniu na pełnię szczęścia
Sen to życiowa konieczność. Potrzebujemy harmonii między pracą i odpoczynkiem. Parafrazując nieco benedyktyńską regułę – harmonii między pracą, modlitwą i odpoczynkiem. Dzisiaj Jezus chce nas obudzić z duchowego letargu. Przepasane biodra i zapalone pochodnie oznaczają aktywne zaangażowanie. Możemy je odczytać jako gotowość do pracy i wyruszenia w drogę.
Bezczynność przybiera różne formy i może być motywowana nawet religijnie. Znajdujemy w Ewangelii upomnienie człowieka, który z powodu bezczynności i lęku przed zaangażowaniem zakopał talent. A św. Paweł, tym, którzy zaprzestawali pracować, ponieważ uwierzyli we własne wyobrażenia o czasie ponownego przyjścia Jezusa Chrystusa, sarkastycznie radzi, aby przestali także jeść. Niewątpliwie Jezus Chrystus przyjdzie ponownie – wiarę w to wydarzenie wyznajemy w Credo - ale nie wiemy kiedy. Mamy być gotowi, ufając słowu Bożemu, a nie własnym wyobrażeniom lub tym, którzy wyznaczają wręcz datę.
Jezus Chrystus zamienia się z nami miejscami. Naucza, że aby być wielkim, to trzeba się uniżać zajmując ostatnie miejsce. W gruncie rzeczy jest ono już zajęte przez Niego samego. Pan, Król, Stwórca wszechświata z miłości do nas staje się sługę. To między innymi treść niedzielnej i dzisiejszej Ewangelii.
Mamy zasiąść do stołu z samym Bogiem. To wyróżnienie i ogromne szczęście. Św. Augustyn naucza: „Do Chrystusa pociągany jest ten, kto znajduje przyjemność w prawdzie, świętości, sprawiedliwości, życiu wiecznym, jako że wszystkim tym jest właśnie Chrystus”. Autentyczna wiara wyzwala z religijności zbudowanej z powinności, a prowadzi ku radości spotkania.
