100 lat temu ukazał się pierwszy numer „Gościa Niedzielnego”. Miał nikomu nie schlebiać

„Gość Niedzielny” został powołany do życia przez ks. Augusta Hlonda ówczesnego administratora apostolskiego dla Górnego Śląska, późniejszego pierwszego biskupa katowickiego, a następnie prymasa Polski. 

Pieczę kierowania nowo utworzonym tygodnikiem powierzono ks. dr. Teodorowi Kubinie, proboszczowi kościoła Mariackiego w Katowicach.

Nowe pismo, jak informował jego założyciel, miało w tamtym czasie konkretne zadania: „... przychodzi jako przyjaciel ludu z otwartem słowem prawdy. Nie chce nikomu schlebiać. Nie służy żadnemu stronnictwu politycznemu ani nie jest wyrazem interesów jakiegoś odłamu społeczeństwa. Chce w mroki szare wnieść promień światła. Chce w duszną atmosferę społeczną tchnąć orzeźwiający powiew Chrystusowego ducha”.

W pierwszych latach wydawniczych gazeta miała zaledwie 8 stron, ale bardzo szybko zyskała spory nakład i swoją stałą grupę czytelników. 

Na okres II wojny światowej wydawanie tygodnika zostało zawieszone, a jego działalność wznowiono w okresie powojennym. 

Przez ponad trzydzieści lat redaktorem naczelnym „Gościa Niedzielnego” był ks. Stanisław Tkocz. W tym okresie tygodnik stał się pismem ogólnopolskim i zdecydowanie zwiększył swój nakład.

Kolejnym redaktorem naczelnym został w 2003 r. ks. Marek Gancarczyk, który w roku 2018 otrzymał Laur Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za rok 2017 za uczynienie z „Gościa Niedzielnego” najpoczytniejszego tygodnika w Polsce.

W 2018 r. abp Wiktor Skworc na stanowisko redaktora naczelnego „Gościa Niedzielnego” powołał ks. Adama Pawlaszczyka.

W jubileuszowym wydaniu „Gościa Niedzielnego” ks. Adam Pawlaszczyk dzieli się kilkoma przemyśleniami związanymi z jubilatem.

„Zmianie uległy przyzwyczajenia, hierarchie wartości. Zmienili się ludzie, zmienił się świat. I choć starych drzew się nie przesadza, to młody stulatek ma świadomość, że w przestrzeni internetowego świata musi zapuścić korzenie, nie rezygnując jednocześnie ze swojego papierowego alter ego. Polaryzacja postaw, poglądów, coraz niższa kultura prowadzenia sporu – nie tylko we współczesnych mediach, ale i w dzisiejszym świecie i w Kościele – nie sprzyjają katolickiemu tygodnikowi, który ma iść «z gałązką oliwną». I – jak chciał jego założyciel – nie służyć żadnemu stronnictwu politycznemu i nie być wyrazem interesów jakiegoś odłamu społeczeństwa, nie walczyć politycznie i nie propagować sensacji. Jeśli jednak Bóg posyła «Gościa», to wie, po co” – pisze ks. Pawlaszczyk. 

„Gość Niedzielny” jak zauważa dziennikarz „Więzi” Tomasz Wiścicki, wypracował przez lata własny język mówienia o sprawach Kościoła, Polski i świata.

„Nie jest to oczekiwany przez wielu, mocno nieokreślony «nowy język», ale po prostu język zwykły, przemawiający do ludzi, taki, w którym patos bywa przyprawą, a nie głównym daniem – od której to przypadłości nie jest wolny głos części naszego Kościoła, mediów nie wyłączając” – mówi. 

Zdaniem Dariusza Karłowicza, redaktora naczelnego „Teologii Politycznej” i prezesa Fundacji Świętego Mikołaja, sukces „Gościa” polega na bardzo udanym połączeniu działalności formacyjnej z ciekawym zestawem wiadomości z najróżniejszych dziedzin.

„Nikt oczywiście nie ma wątpliwości, z jakich pozycji pismo jest redagowane, ale proporcje tych dwóch wymiarów są doskonale wyważone”. 

Źródło: Gość Niedzielny