Bądź gotowy, czuwaj! Zapal pochodnię, zanim będzie za późno!

Dziś to trzymanie pochodni i oświecanie rzeczywistości wokół siebie światłem prawdy jest szczególnie ważne:

W dobie zamętu, tryumfu relatywizmu i ordynarnego kłamstwa w życiu publicznym, Chrystus wciąż mówi nam, byśmy byli światłem świata. On nie potrzebuje, żeby Mu oświetlać drogę, bo sam jest „Słońcem, które nie zachodzi”. Światła potrzebuję ja i moi bliźni. Czy czuwam, z pochodnią wiary w ręku?

Nie chodzi tylko o pouczanie innych, ale przede wszystkim o świadectwo własnego życia, gotowego służyć innym z miłosierdziem i roztropnością.

Pan Jezus mówi jednak o przepasanych biodrach (strój roboczy, mówiąc współczesnym językiem). Może nie chodzi Mu tylko o gotowość do pracy, ale samą pracę. Aktywne czekanie to służba drugiemu człowiekowi.

Więcej w dzisiejszym komentarzu liturgicznym.