Papież: być ziemią-pomostem komunii i nadziei

Zaznaczył, że świętowanie tej rocznicy stanowi okazję do nawiązania żywego dialogu z przeszłością, aby w jej perspektywie spojrzeć na wyzwania teraźniejszości i oraz budować solidarnie przyszłość w klimacie dialogu ze wszystkimi mieszkańcami kraju, aby nikt nie czuł się wykluczony.

    “Każda epoka musi zachować «duszę», która ją zbudowała i pomogła jej przekształcić każdą sytuację bólu i niesprawiedliwości w szansę zachowania żywym i wydajnym korzeni, które dziś wydają swoje owoce – powiedział Ojciec Święty. - Jakże nie zauważyć, że ten lud ma silną «duszę», która umożliwiła mu przetrwanie i budowanie! Tak też mówi wasz hymn narodowy: «Z przeszłości twoi synowie niech czerpią siły», aby z odwagą patrzeć na teraźniejszość.”

Ojciec Święty podkreślił gościnność i otwartość Litwy, która w ciągu dziejów przyjmowała ludy różnych grup etnicznych i religii. Oprócz samych rdzennych mieszkańców, miejsce do życia znaleźli tu Polacy, Tatarzy, Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy, Ormianie oraz Niemcy; katolicy, prawosłwani, protestanci, starowiercy, muzułmanie i żydzi. Wskzał, że Litwa dzięki dialogowi, otwartości i zrozumieniu  może stać się pomostem  łączącym Europejski Wschód z Zachodem.

    “Patrząc na to, co dzieje się w świecie, w jakim dane jest nam żyć, a w którym coraz więcej jest głosów siejących podziały i sprzeczności - wielokrotnie wykorzystujących niepewność lub konflikty - lub głoszących, że jedynego możliwego sposobu na zagwarantowanie bezpieczeństwa i przetrwania kultury należy szukać w eliminowaniu, niszczeniu lub wydalaniu innych, wy, Litwini, macie własne oryginalne słowo: «ugościć różnice».”

W końcowej części przemówniena powitalnego Franciszek wezwał do szczególnej troski o młodych ludzi, aby znajdowali przestrzeń do rozwoju i pracy, oraz stawali się uczestnikami budowania struktury społecznej i wspólnotowej. Zakończył swoje wystąpienie zachętą, aby „dusza” Litwy stale rodziła gościnność: gościnność wobec cudzoziemca, gościnność dla młodych, dla osób starszych, dla ubogich, ostatecznie gościnność dla przyszłości.