Śp. kard. Giovanni Cheli

Urodził się 4 października 1918 r. w Turynie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1942 r. Następnie pełnił posługę duszpasterską w diecezji Asti, gdzie uczył w tamtejszym seminarium i był m.in. asystentem diecezjalnym młodzieżowej sekcji Akcji Katolickiej. Podczas II wojny światowej za pośrednictwem radia stworzył sieć kontaktów między włoskimi jeńcami wojennymi a ich rodzinami.

Od 1949 r. studiował na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, a po uzyskaniu dyplomu z dziedziny prawa kanonicznego i licencjatu z teologii powrócił do swojej diecezji.

W 1952 r. rozpoczął studia w Papieskiej Akademii Kościelnej, po których ukończeniu pracował w nuncjaturach apostolskich w Gwatemali, Hiszpanii i we Włoszech. W 1967 r. rozpoczął pracę w ówczesnej Radzie do Spraw Publicznych Kościoła, gdzie zajmował się relacjami Stolicy Apostolskiej z niektórymi krajami Europy Wschodniej.

25 lipca 1973 r. Paweł VI mianował go stałym obserwatorem Watykanu przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, a 8 września 1978 r. Jan Paweł I — arcybiskupem ad personam (tyt. Santa Giusta) i nuncjuszem apostolskim. Sakrę biskupią przyjął 16 września tegoż roku.

Z nominacji Jana Pawła II od 18 września 1986 r. pełnił funkcję proprzewodniczącego ówczesnej Papieskiej Komisji ds. Duszpasterstwa Migracji i Turystyki — po reorganizacji Kurii Rzymskiej przekształconej w 1988 r. w Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących — której przewodniczącym został 1 marca 1989 r. Rezygnację z urzędu złożył 21 lutego 1998 r., a Jan Paweł II na konsystorzu, który odbył się tego samego dnia, wyniósł go do godności kardynalskiej i nadał rzymską diakonię tytularną Świętych Kosmy i Damiana. 1 marca 2008 r. otrzymał pro hac vice tytuł kardynała prezbitera.

Kard. Cheli zmarł 8 lutego 2013 r. w Rzymie w wieku 94 lat, a uroczystości pogrzebowe odbyły się następnego dnia w Bazylice Watykańskiej.

opr. mg/mg