Koła koronkowe

Koronka jest jedną z najbardziej znanych modlitw na całym świecie.

Okoliczności jej powstania są niezwykłe. Pod datą 13 września 1935 roku, czytamy w Dzienniczku o pewnym nadzwyczajnym wydarzeniu. S. Faustyna ujrzała anioła, który, z rozkazu Boga, miał dotknąć zniszczeniem ziemię, a zwłaszcza jedno miejsce. Modliła się o ocalenie, ale jej modlitwa nie odnosiła skutków. Wtedy właśnie po raz pierwszy usłyszała wewnętrznie słowa znanej nam koronki do miłosierdzia Bożego. Gdy modliła się tymi słowami, anioł stracił moc i wyrok Boży został cofnięty. 

Na drugi dzień rano, gdy weszła do kaplicy usłyszała wewnętrznie następujące słowa: „Ile razy wejdziesz do kaplicy, odmów zaraz tę modlitwę, której cię nauczyłem wczoraj. Kiedy odmówiłam tę modlitwę - usłyszałam w duszy te słowa: Modlitwa ta jest na uśmierzenie gniewu mojego. Odmawiać ją będziesz przez dziewięć dni na zwykłej cząstce różańca w sposób następujący...(Dz. 476). W tym miejscu padają słowa znanej nam koronki, oraz dokładny sposób odmawiania tej modlitwy.

W Dzienniczku znajdujemy też słowa obietnic Jezusa, związanych z koronką. Mówił On do s. Faustyny tak:

„Odmawiaj nieustannie tę koronkę, której cię nauczyłem. Ktokolwiek będzie ją odmawiał, dostąpi wielkiego miłosierdzia w godzinę śmierci. Kapłani będą podawać grzesznikom jako ostatnią deskę ratunku” (Dz. 687). 

„O, jak wielkich łask udzielę duszom, które odmawiać będą tę koronkę, [...] niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy. Póki czas niech uciekają się do źródła miłosierdzia mojego, niech korzystają z krwi i wody, która dla nich wytrysła” (Dz. 848).

„Przez odmawianie tej koronki podoba mi się dać wszystko, o co mnie prosić będą” (Dz. 1541).

Koronka zawiera w sobie jakąś wyjątkową siłę i dynamizm. Gdy dokładnie przyjrzymy się jej słowom, możemy w nich odkryć elementy Eucharystii. W czasie Mszy świętej kapłan ofiaruje Jezusa Ojcu, za nas i za cały świat. Podobnie jest w modlitwie koronką. Tyle tylko, że to my ofiarujemy Ojcu, Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo, czyli całego Jezusa. Czynimy to na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata.

Piękną, choć mniej rozpowszechnioną modlitwą jest także nowenna do miłosierdzia Bożego. Tutaj również sam Jezus podyktował s. Faustynie słowa tej modlitwy oraz sposób jej odmawiania. „Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody, i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do serca mojego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia mojego. A ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca mojego. Czynić to będziesz w tym życiu i  przyszłym. I nie odmówię żadnej duszy niczego, którą wprowadzisz do źródła miłosierdzia mojego.....” (Dz. 1209).

Można zatem powiedzieć, że odmawiając nowennę modlimy się w łączności z s. Faustyną. Ona  to czyni w niebie, my na ziemi. Razem powierzamy miłosierdziu Boga poszczególne grupy osób, o których mowa w nowennie.

Obydwie te modlitwy, koronka i nowenna, stanowią podstawę działania grup modlitewnych o nazwie koła koronkowe.

Na czym one polegają?

Koło koronkowe składa się z 9 osób.

Każdy z członków grupy odmawia codziennie koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz jeden z dziewięciu dni nowenny do Miłosierdzia Bożego. Co oznacza, że jedno koło koronkowym, każdego dnia, obejmuje modlitwą wszystkie  intencje zawarte w nowennie.

Na cotygodniowych (lub comiesięcznych) spotkaniach modlitewno-formacyjnych członkowie koła wymieniają się dniami nowenny, rozmawiają na tematy związane z wiarą i życiem Kościoła.

Spotkania prowadzi jeden z członków koła, nazywany przewodniczącym, wybierany przez całe koło.

Członkowie koła powinni też starać w swoim życiu świadczyć miłosierdzie bliźnim: modlitwą, słowem i czynem. W miarę możliwości mogą włączać się w życie parafii, zwłaszcza w akcje duszpasterskie mające na celu pomoc potrzebującym.

Intencje, w jakich modlą się członkowie kół są wyznaczone przez Jezusa w nowennie, ale można dołączać również własne.

Koła koronkowe działają przy Zgromadzeniu Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Koła koronkowe są zatem jednym ze sposobów na spełnieniem pragnień i życzeń Jezusa.

Powyższe zasady dotyczą kół koronkowych dla osób dorosłych i młodzieży

Są także dziecięce koła koronkowe. Ich zasady są bardzo proste. Do takiego dziecięcego koła należy pięcioro dzieci. Każde dziecko odmawia codziennie jeden dziesiątek koronki. Przewodniczący zaś tego koła dodaje do tego dziesiątka jeszcze „Ojcze nasza...”, „Zdrowaś Maryjo...” i „Wierzę w Boga Ojca...”, czyli początek koronki.

Dziecięce koła potrzebują opiekunów. Tutaj wielką rolę mogą odegrać rodzice, ale jest to także wyzwanie dla starszego rodzeństwa, animatorów w parafiach, młodych ludzi, którzy sami idąc do Jezusa, chcą i potrafią prowadzić do Niego także młodszych od siebie.

Obecnie, po kilku latach od powstania pierwszych kół koronkowych, inicjatyw ta rozeszła się na inne kraje. Są koła koronkowe m. in.: w Kanadzie,  we Włoszech, w USA, Szwajcarii, Norwegii, na Ukrainie, Litwie

Zapraszam do włączenia się w nasz inicjatywę modlitewną. Wszelkie informacje można uzyskać dzwoniąc pod numerem tel. 883582604, lub mailowo mariamarta123@wp.pl

opr. mg/mg