Homilia na IV niedzielę Wielkiego Postu ze zbioru materiałów duszpasterskich dla dzieci na Wielki Post ("Przepraszam Cię, Boże")
© Copyright by Wydawnictwo "M", Kraków 2002
Nihil Obstat Wizytator Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy
Ks. dr Bronisław Sieńczak CM
L. dz. 97/W/01, Kraków, dnia 3 grudnia 2001 r.
ISBN 83-7221-325-9
Wydawnictwo "M" ul. Zamkowa 4/4, 30-301 Kraków, tel./fax (012) 269-32-74, 269-32-77, 269-34-62 http://www.wydm.pl. e-mail: e-mail: wydm@wydm.pl
4. Niedziela Wielkiego Postu
CUDA NAD SADZAWKĄ SILOE
A. CEL HOMILII
Dzieci przyjmują cuda Jezusa w sposób bardzo naturalny i autentyczny. Wiara dziecka jest prosta. Ono nie zastanawia się nad tym, jak to było. Dla dzieci najważniejsze jest to, że Jezus czynił cuda.
W homilii zwracamy uwagę na to, że uzdrowiony człowiek z Ewangelii był odważny. Nie bał się opowiadać faryzeuszom o Jezusie jako o proroku. Nadto okazał silną wiarę w Niego.
Ludzie wierzący mają postępować podobnie z silną wiarą w moc Chrystusa. Ponadto winni pomagać w wierze tym, którzy są wątpiący.
B. POMOCE
rysunek sadzawki z napisem SILOE
C. PROPOZYCJA HOMILII
(na samym początku wieszamy rysunek sadzawki oraz tłumaczymy dzieciom sens słowa "Siloe"; następnie czytamy Ewangelię krótszą)
Dla tych ludzi, którzy od wielu lat znali niewidomego, to co uczynił dla niego Jezus było ogromnym zaskoczeniem. Jak to możliwe, aby niewidomy od urodzenia nagle odzyskał wzrok?
Ów cud, który uczynił Jezus, był na pewno szokiem zarówno dla niewidomego, jak i dla osób znających go. Jak to się stało? Jak to było możliwe? Zapewne takie i podobne pytania zadawali sobie ludzie.
Ale ci, którzy znali Chrystusa, wiedzieli, że ma On moc czynienia także innych cudów. Apostołowie zadawali Jezusowi wiele pytań. Oni widzieli już niejeden cud uczyniony przez Mistrza. Niestety! Faryzeusze nie mogli tego zrozumieć. Byli tak zazdrośni, że to nie oni tak czynią, lecz "jakiś tam Jezus z Nazaretu" posiada taką moc, że to nędzne uczucie zazdrości zamykało im serce na słowa i czyny Jezusa.
Nie mogli zrozumieć, bo nie chcieli przyjąć, że Jezus jest Synem Bożym. Najpierw wyśmiali uzdrowionego, a potem jeszcze oskarżyli Jezusa, że nie zachowuje przykazania świętowania szabatu, czyli dnia świętego. I wtedy zdarzył się kolejny cud!
Jezus wiedział o co faryzeusze pytali uzdrowionego człowieka i dlatego sam go zapytał o wiarę w Niego. To zrozumiałe, że ten człowiek wyznał wiarę w Jezusa. Czy każdy z nas uczyniłby tak samo, gdyby został cudownie uzdrowiony?
(dla dzieci nie ma w tym wypadku trudności odpowiedź jest zdecydowana)
Okazuje się jednak, że wielu ludzi zachowuje się nadal tak jak faryzeusze. Ileż to razy Bóg odkrywa im oczy, oczyszcza ich dusze w sakramencie spowiedzi, daje dużo sił do pracy, do nauki, pomaga przetrwać trudne chwile, daje uczucie radości, siłę w kłopotach czyli pomaga żyć.
A jednak? A jednak oni nie wierzą, że to właśnie On Jezus daje im tę łaskę, taki dar. A są i tacy ludzie, którzy mówią: "Ja tam nie wierzę w żadne cuda". Są oni "duchowo ślepi" patrzą na wiele spraw w Kościele, ale nie widzą Jezusa. Należy z nimi czym prędzej pójść nad sadzawkę Siloe.
Dlatego będziemy mieli (lub: odbyły się) rekolekcje wielkopostne. To jest specjalny czas, kiedy wszyscy pragną lepiej słuchać słowa Bożego, oczyścić się z wszelkich grzechów. Lepiej się wtedy widzi i słyszy Jezusa, Kościół, drugiego człowieka.
D. ZAKOŃCZENIE
Zachęcamy do udziału w rekolekcjach wielkopostnych. Jeżeli one już się odbyły, warto przypomnieć o czym była mowa, a także zapytać jakie dzieci miały postanowienia, czy trwają w nich, czy choć trochę się poprawiły?
opr. mg/mg