Oczekiwanie wdzięczności i rekompensaty

Maria Cristina Strocchi

Jak myśleć pozytywnie?

Autosugestia i samoocena

ISBN: 978-83-60703-94-6

wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008

Oczekiwanie wdzięczności i rekompensaty

Kiedy uczyniłeś coś dobrego dla innego człowieka, nie oczekuj wdzięczności ani odpłaty: możesz otrzymać obojętność, a nawet coś gorszego. Przeanalizujmy razem dwa możliwe powody takiej niewdzięczności.

Pierwszy wynika z tego, że osoba, która prosi cię o pomoc, w pierwszej chwili potrzebuje cię i jest zadowolona z twojej hojności. Potem jednak czuje się gorsza od ciebie i dlatego kumuluje w sobie zazdrość, złość i niechęć, a nawet mściwość.

Drugi powód to egoizm — osoby samolubne, które wykorzystują innych, często wewnętrznie odczuwają niechęć wobec ludzi szczodrych. Gdyby ich akceptowali, robiliby to przeciw sobie.

Gino jest sympatycznym osiemdziesięcioletnim staruszkiem. Zawsze był altruistą i na ile mógł, pomagał innym. W stosunku do członków rodziny swej żony starał się być bardzo otwarty. Kiedy potrzebowali, gościł ich u siebie, gdy byli chorzy, zawoził do szpitala, kiedy wyjeżdżali na wakacje, zajmował się ich ogrodem. Często zapraszał ich na kolację. Jego słowa zrobiły na mnie ogromne wrażenie: „Moja rodzina zawsze zachowywała się altruistycznie. Zarówno ja, jak i moja żona wyznawaliśmy takie wartości, jak otwartość na świat i pomoc bliźniemu, ponieważ zainteresowanie drugim człowiekiem nadaje sens życiu, sprawia że współuczestniczysz... Człowiek czuje się zadowolony, potrzebny i zrealizowany, gdy widzi, że ktoś inny dzięki niemu jest szczęśliwy. Każdy z nas wewnątrz siebie pragnie, by jego życie miało sens, by pamiętano o nim z miłością. Jakże pięknie jest pamiętać w sercu o ludziach, których już nie ma wśród żyjących, ale którzy będą żyli, ponieważ czegoś nas nauczyli, coś nam z siebie dali. Zdarzało się jednak, że doświadczałem niewdzięczności wielu osób, być może tych najbliższych”.

Rzeczywiście, kiedy Gino i jego żona nie byli już w stanie pomagać innym, zostali odsunięci, nikt już ich nie zapraszał i nikt się nimi nie interesował. Gino czuł się bardzo rozczarowany i rozgoryczony, ale po okresie smutku odnalazł w sobie siłę i radość. Są inni, którzy teraz — gdy jest już w podeszłym wieku — służą mu pomocą: jego córka, zięć, starzy przyjaciele wdzięczni za wsparcie, którego im kiedyś udzielił, a także wielu nowych znajomych, których przyciąga do niego jego pozytywne nastawienie do życia i życiowa mądrość.

opr. aw/aw