Depresja nie jest przeznaczeniem

Bernd Neumann, Detlef Dietrich

DEPRESJA NIE JEST PRZEZNACZENIEM

Przekład: Urszula Poprawska

ISBN: 978-83-7318-914-0

wyd.: WAM 2007

Wprowadzenie

Światowa Organizacja Zdrowia poinformowała niedawno, że — po chorobach krążenia — depresja stanie się wkrótce główną przyczyną najpoważniejszych zdrowotnych problemów. I chociaż świadomość tej problematyki w społeczeństwie się pogłębia, ciągle istnieje wielka potrzeba aktualnych i kompetentnych informacji na ten temat. Nie chodzi tylko o to, by lekarze, dysponując jak najpełniejszą wiedzą, mogli odpowiednio wcześnie schorzenie to wykrywać, diagnozować i leczyć, lecz przede wszystkim o umiejętność właściwego rozpoznania tego schorzenia przez osoby nim dotknięte i ich najbliższe otoczenie. Im wcześniej bowiem depresja zostanie rozpoznana, tym łatwiej zapobiec jej dalekosiężnym skutkom; ciężkie zaburzenia depresyjne wywołują przecież nie tylko poważne problemy zdrowotne, ale i społeczne w relacji dwojga osób (także na płaszczyźnie funkcjonowania zawodowego). Tym ważniejsza więc wydaje się potrzeba popularyzowania informacji, skierowanych właśnie do niespecjalistów. Autorzy tej książki pragną przedstawić temat depresji nie tylko w sposób kompetentny i wnikliwy, lecz i ogólnie zrozumiały, kierując go przede wszystkim do osób dotkniętych tym schorzeniem i ich bliskich. Książka może być też pomocą dla tych, którzy chcą się upewnić, czy ich problemy lub problemy ich bliskich nie są przypadkiem jakąś formą depresji. Poszczególne rozdziały mają różną objętość: najbardziej obszerne poświęcono takim metodom leczenia, w które aktywnie mogą się włączyć sami chorzy lub ich rodziny. Omówiono też metody leczenia, których znajomość wydaje się niewystarczająca. Książką tą autorzy pragną przyczynić się do tego, by choroby depresyjne mogły być wcześnie rozpoznawane oraz by wzmogła się motywacja podejmowania terapii u osób cierpiących na to schorzenie. Umożliwi to ograniczenie do minimum negatywnych skutków depresji w wymiarze zarówno społecznym, jak i indywidualnym.

Depresja jest uleczalna

Chcielibyśmy najpierw sprostować dwie, najczęściej spotykane błędne opinie. Depresja jest czymś zasadniczo innym od smutku albo „bycia w złym nastroju”. W złym nastroju zdarza się być każdemu — bo na przykład uciekł nam autobus albo mamy przed sobą trudny dzień, albo źle spaliśmy — podobnych powodów mogą być dziesiątki. Zły nastrój mija jednak po kilku godzinach, a w gorszym przypadku po kilku dniach. Smutek natomiast jest reakcją na stratę, która dotknęła kogoś w sposób bardzo osobisty — czy będzie to śmierć kochanej osoby, czy rozstanie z kimś bliskim i ważnym, czy też utrata domowego zwierzątka. Przygnębienie, które wtedy ogarnia człowieka, różni się zasadniczo od depresji, ponieważ łączy się w sposób wyraźny z doświadczeniem realnej straty i zawiera w sobie zarówno rozstanie, jak i perspektywę nowej przyszłości. Znane powiedzenie „życie toczy się dalej” trafia tu w sedno rzeczy. Nieporozumienie drugie to przekonanie, że depresja to wyrok.

Czy ktoś, kogo raz ta choroba dotknęła, zawsze już będzie na nią narażony? Absolutnie nie. Jeśli choroba zostanie rozpoznana — co, niestety, nie zawsze ma miejsce — i właściwie leczona, istnieją duże szanse, że w przyszłości już się nie powtórzy, a jeśli nawet, to nawroty będą rzadkie i dużo lżejsze. Przedstawimy tu wiele różnych metod leczenia. Najpierw jednak spróbujemy zrozumieć tę chorobę. Na koniec drobne wyjaśnienie: dla uproszczenia będziemy posługiwać się określeniami „chory na depresję”, zawsze mając na myśli — poza przypadkami, kiedy to wyraźnie zaznaczymy — osoby obydwu płci.

doc. dr med. Detlef E. Dietrich, Bernd Neumann
marzec 2005

dalej >>

opr. aw/aw