Strategie wizualne

Jean Monbourquette OMI, Myrna Ladouceur, Isabelle d'Aspremont

ODKRYJ SWOJĄ WARTOŚĆ
I IDŹ

---

STRATEGIE WIZUALNE

1. Patrzeć na siebie życzliwie i pokochać siebie

CELE

- Zacząć kierować na siebie spojrzenie pełne podziwu. Docenić swoje działanie.

- Uwolnić się od potrzeby porównywania z innymi.

OBJAŚNIENIA

Błędy wychowawcze pociągają za sobą między innymi nawyk porównywania się z innymi ludźmi. Niszczy to poczucie własnej wartości, ponieważ często inni wydają się nam lepsi i piękniejsi (zwłaszcza gdy porównujemy się z modelkami). Zacznijmy przyglądać się sobie i szanować siebie, zamiast porównywać się z innymi.

STRATEGIE

Strategia ta uczy miłości do siebie ze względu na swoje osobiste zalety, pomaga znaleźć kryteria oceny wewnątrz siebie, a nie w świecie zewnętrznym, co pozwala unikać porównań.

część pierwsza

Ofiarować sobie słoneczne poranki

Po przebudzeniu popatrz w lustro i powiedz do siebie: „Dzień dobry! Dobrze spałeś? Podziwiam cię i bardzo kocham. Życzę ci radosnego dnia i wielu sukcesów”.

część druga

Przypisać sobie dwadzieścia zalet

Weź kartkę papieru i w ciągu pięciu minut przypisz sobie dwadzieścia zalet. Pisz szybko i nie zastanawiaj się, a zaskoczy cię liczba twoich pozytywnych cech.

Wykonując ćwiczenie, kontroluj własne osądy o samym sobie, a jednocześnie obserwuj swoje uczucia. Być może odczujesz opór przed przypisaniem sobie zalet. Nie rozwódź się zbyt długo nad swymi negatywnymi osądami. Zanotuj je, by uświadomić sobie, z czego składa się twój negatywny wewnętrzny dialog, a wówczas będziesz mógł wpłynąć na jego treść.

część trzecia

Chińskie cienie*

1. Bawiąc się w chińskie cienie, najlepiej jest utworzyć trzyosobowe grupy, składające się z uczestników A, B i C.

2. A opisuje B różne kategorie rzeczy: samochód, pejzaż, środek transportu, dom, grę, roślinę, dzieło sztuki itp.

3. Teraz A prosi B, aby wybrał jedną z kategorii i nazwał element należący do tej kategorii.

Przykład:

B wybiera kategorię „drzewo”. A prosi, aby B nazwał gatunek drzewa. B wskazuje wiąz.

4. A pyta B: „Jakim wiązem jesteś?”. B opisuje siebie jako wiąza, podczas gdy C zapisuje cechy, które B przypisuje wiązowi. Następnie C odczytuje opis.

Przykład:

„Mój wiąz jest wielki i silny. Rośnie samotnie w polu. Stanowi ochronę przed deszczem. Jego listowie oferuje ptakom gościnę. Kiedy czuje się samotny, poszukuje towarzystwa innych drzew itd.”.

5. C nadaje B zalety, które wybrał z opisu.

Przykład:

„Jesteś duży i silny. Rośniesz samotnie w polu. Jeśli zachodzi taka potrzeba, ochraniasz innych. Oferujesz schronienie ptakom itp.”.

6. B wyraża swoją reakcję na przypisane mu cechy.

7. Gra toczy się dalej. B przedstawia kategorie rzeczy, A przejmuje funkcję sekretarza, podczas gdy C dokonuje opisu wybranego przez siebie elementu.

część czwarta

Pudełko na przyjemności

1. Sporządź listę dwudziestu prostych czynności, łatwych do wykonania, które sprawiłyby ci przyjemność i poprawiły samopoczucie.

Przykłady:

- Przygotowanie ulubionego dania.

- Długa kąpiel w pianie.

- Otulenie się szlafrokiem i siedzenie przy kominku.

- Zakup nowego ciucha, bibelotu, narzędzia itp.

- Telefon do bliskiej osoby.

- itd.

2. Po sporządzeniu listy odetnij każde z życzeń i schowaj je do pudełka, znajdującego się blisko łóżka. To będzie twoje pudełko na przyjemności.

3. Każdego ranka zaskocz samego siebie, losując jedno przyjemne zdarzenie na dany dzień. Rozpieszczaj siebie — przecież na to zasługujesz!

część piąta

Skorygować spojrzenie na samego siebie

Uwagi o deformujących spojrzeniach

Kiedy kierujesz na siebie deformujące spojrzenie, być może skupiasz uwagę wyłącznie na konkretnej wadzie lub wadach, nie obejmując ogółu twojej osobowości. Sądzisz wówczas, że inni spostrzegają u ciebie wyłącznie tę wadę i wypowiadają krytyczne uwagi na twój temat. Ważne jest, abyś sobie uświadomił, że masz fałszywe wyobrażenie tego, co inni sądzą o tobie. Przykładowo, jeśli masz wypryski na twarzy, prawdopodobnie myślisz, że inni mówią o tobie: „To facet z wypryskami!”.

Zranienia z przeszłości mogą powodować, że zatracasz obiektywizm oceny. W takim przypadku należy unieszkodliwić zgubny wewnętrzny dialog, utrzymywany przez twoje negatywne mniemanie o sobie. Jak tylko zauważysz, że porównujesz się z innymi, zaraz przestań to robić. Porównywanie niszczy bowiem poczucie własnej wartości. Powiedz sobie: „Jestem jedyny i niepowtarzalny. Nie będę się porównywać się z innymi!”.

Zrobić swoją karykaturę

1. Wykonaj swoją karykaturę. Jaką cechę fizyczną przejaskrawiasz lub podkreślasz: za długi nos, odstające uszy, za grubą talię, krzywe nogi, wypryski na twarzy, rozczochrane włosy itp.?

2. W dalszej części ćwiczenia podsumuj swoje spostrzeżenia, mówiąc: „Kieruję deformujące spojrzenie na samego siebie, gdy karykaturalnie przejaskrawiam jakąś część swojego ciała”.

część szósta

Nauczyć się doceniać swoje kompetencje

etap pierwszy

Znaleźć dwadzieścia istotnych powodów cenienia siebie

1. Aby zacząć doceniać swoje działania, sporządź listę czynności wykonanych w ciągu dnia. Mogą one dotyczyć wszystkich aspektów życia: pracy, twórczości, zdobywania kompetencji, aktywności w ogóle itp. Pisz, nie osądzając siebie.

Przykład:

Doceniam swoją chęć poprawy. Jestem pokrzepiony na duchu tym, że wstałem rano, zjadłem śniadanie, poszedłem do pracy, miałem dobre kontakty z ludźmi, zwróciłem się do nieznajomego itp.

Jeśli nawet niektóre czynności wydają ci się nieistotne, zanotuj je mimo wszystko. One też są pomocne na drodze zdobywania szacunku dla samego siebie.

2. Przeczytaj listę czynności i pogratuluj sobie!

etap drugi

Porównywanie czynności

Zamiast porównywać się z innymi, zacznij dostrzegać i doceniać swoje postępy. Porównuj swoje aktualne umiejętności z poprzednimi.

Przykład:

Porównuję swoje postępowanie w ostatnich dniach z postępowaniem w ubiegłym miesiącu i widzę postępy: jem więcej owoców, co sprzyja zdrowiu, częściej schodzę po schodach, zamiast zjeżdżać windą, pozbyłem się czarnych myśli, jest we mnie optymizm, zacząłem doceniać innych, jestem bardziej skłonny wyświadczać drobne przysługi itp.

etap trzeci

Wyobrażanie przyszłych sukcesów

Wiele osób wytwarza katastroficzne myśli dotyczące przyszłości. Przewidują liczne porażki życiowe, upokorzenia itd. Negatywne scenariusze niszczą ich entuzjazm i energię, których potrzebują do realizacji planów. Takie osoby same niweczą swoje zamiary i, nie zauważając tego, same przyczyniają się do realizacji swoich najczarniejszych scenariuszy życiowych.

Jeśli ktoś często powtarza: „Nie uda mi się!”, programuje takie zachowanie, które prowadzi go do porażki. Klasycznym przykładem może być narciarz obawiający się upadku, który niechybnie upada podczas zjazdu. W nieuświadomiony sposób wyobraził sobie obraz upadku i zrealizował go!

Wyobraź sobie, że odnosisz sukcesy i osiągasz swoje cele. Im bardziej twoja wizja sukcesu będzie wyraźna i precyzyjna, tym więcej będziesz mieć szans na zmobilizowanie energii potrzebnej do osiągnięcia sukcesu.

Zobacz strategię „Przyjmować cele rozwijające szacunek dla samego siebie”, strona 56.

Spostrzeżenia osobiste

Dzielenie się nowymi doświadczeniami

opr. aw/aw