Sakrament pojednania

Hanna  Zielińska

Msza  święta  (rysunek,  synektyka)

W klasie czwartej szkoły podstawowej na zakończenie cyklu katechez dotyczących liturgii eucharystycznej, zaproponowałam dzieciom wykonanie rysunków.

Podzieliłam uczniów na 5 grup. Każda grupa otrzymała jedno ze zdań: 1) Msza św. jest ofiarą; 2) Msza św. jest ucztą ofiarną; 3) Msza św. jest dziękczynieniem; 4) Msza św. jest ucztą miłości; 5) Msza św. jest ucztą zjednoczenia z Bogiem i ludźmi. W tajemnicy przed innymi grupami, uczniowie mieli zilustrować otrzymane zdanie na kartce z bloku rysunkowego. Dzieci bardzo chętnie zabrały się do pracy. Kiedy czegoś nie wiedziały, prosiłam, aby zastanowiły się, dlaczego Mszę św. można nazwać tak, jak zostało to podane na kartce. W następnym etapie pracy grupy prezentowały swoje rysunki i tłumaczyły, dlaczego Msza św. jest ofiarą, ucztą, dziękczynieniem, itd. Odpowiadającym pomagali uczniowie innych grup, uzupełniając ich wypowiedzi.

W ten sposób w krótkim czasie i w ciekawy, jak mi się wydaje, dla dzieci sposób, powtórzyliśmy znaczny zakres materiału, wybierając jednocześnie to, co najistotniejsze. Uczniowie bardzo chętnie odpowiadali, nie trzeba było "wyciągać" z nich niczego na siłę. Traktowali tę powtórkę jak zabawę. Na następnej lekcji nie wystąpił problem z przypomnieniem sobie treści poprzedniej katechezy. Mogłam postawić wiele dobrych ocen.

Kontynuując powtórkę na kolejnych zajęciach, zaproponowałam uczniom metodę synektyki. Ponieważ zdawałam sobie sprawę, że jest to metoda za trudna, aby uczniowie w tym wieku mogli ją wykonać samodzielnie w grupach, pracowaliśmy wspólnie. Wyniki pracy zapisywałam w odpowiednich kolumnach na tablicy. W pierwszej kolumnie dzieci kończyły zdanie: Msza św. jest jak ... W niektórych klasach pomagałam dodatkowym pytaniem: Do czego można porównać Mszę św.? Odpowiedzi w jednej z klas były następujące: dobre śniadanie, spotkanie przyjaciela, rozmowa z przyjacielem, lekcja muzyki, przygotowanie przez mamę posiłku, książka. Z tej listy dzieci wybrały porównanie: Msza św. jest jak spotkanie przyjaciela. Kolejne kolumny uczniowie uzupełnili w następujący sposób:

Następnie omówiliśmy elementy kolumny dotyczącej Mszy św. Jeżeli była taka potrzeba, musiałam sprostować pewne wypowiedzi. W powyższym przykładzie konieczne okazało się wyjaśnienie, czym jest Droga krzyżowa.

Byłam zaskoczona pracą uczniów. Sądziłam, że zadanie, które przed nimi postawiłam, sprawi im więcej kłopotu. Tylko w nielicznych przypadkach potrzebna była moja pomoc w postaci dodatkowych pytań czy sugestii. Uczniowie byli bardzo dumni z wykonania pracy.

opr. ab/ab