Pan Jezus jest światłem dla wszystkich ludzi

Z cyklu "Materiały praktyczne" - dla szkoły podstawowej

MATERIAŁY  PRAKTYCZNE

Anna  Kokot

PAN  JEZUS  JEST  ŚWIATŁEM  DLA  WSZYSTKICH  LUDZI

dla  szkoły  podstawowej

Cel  ogólny:  ukazanie Jezusa Chrystusa jako tego, który prowadzi ludzi do Boga Ojca.

Cele  szczegółowe:

* Uczeń powinien znać:

  • treść perykopy biblijnej Łk 2,25-32;
  • datę i nazwę święta Objawienia Pańskiego.

* Uczeń powinien wiedzieć, że:

  • Pana Jezusa nazywamy światłością świata;
  • Pan Jezus prowadzi ludzi do Boga Ojca;
  • w dzisiejszych czasach Pan Jezus prowadzi ludzi do Boga za pośrednictwem Kościoła;
  • każdy chrześcijanin ma ukazywać innym Pana Jezusa jako światłość świata oraz sam być światłem Bożym w środowisku, w którym żyje.

Środki  dydaktyczne:  Pismo św., świeca, latarka, lampka oliwna, zapałki, żarówka, chusta do zawiązywania oczu; folie pieśni: "Gdy się Chrystus rodzi..." i "Wy jesteście na ziemi światłem mym...", obrazy: spotkanie z Symeonem, Komunia święta, formularz 1 i 2 dla wszystkich uczniów, grafoskop.


PRZEBIEG  SPOTKANIA

Modlitwa - kolęda: "Gdy się Chrystus rodzi..."

I.  WPROWADZENIE

Nauczyciel zaprasza na środek klasy pięcioro dzieci, które chciałyby wziąć udział w rozwiązywaniu zagadki. Każde dziecko otrzymuje w dłonie, trzymane z tyłu tułowia, jeden z przygotowanych przez prowadzącego przedmiotów (np. latarkę, lampkę oliwną, świeczkę, zapałki, żarówkę). Jego zadaniem jest odgadnięcie nazwy trzymanego przedmiotu. Po odgadnięciu wszystkich przedmiotów i ich pokazaniu, katecheta prosi pozostałych uczniów, aby spróbowali odgadnąć, co łączy pokazane przedmioty. Okazuje się, że wszystkie mogą być źródłem światła. Nauczyciel informuje, że dzisiejsze spotkanie będzie miało związek ze światłem.

II.  ROZWINIĘCIE  I  POGŁĘBIENIE

Znaczenie  światła

a)  Katecheta zaprasza na środek klasy odważnego ucznia. Następnie zawiązuje mu oczy i prosi o przebycie wyznaczonego odcinka drogi. Uprzedza, że na drodze pojawią się przeszkody (np. krzesło) i prosi o ostrożność. Po przebyciu drogi i odsłonięciu oczu uczeń dzieli się wrażeniami (odczuciem niepewności, lęku...). Katecheta pyta pozostałych uczniów: "Co utrudniało koledze poruszanie się, odnajdywanie drogi (ciemność) i jakie jest znaczenie światła w życiu człowieka?" (dzięki światłu możemy wszystko widzieć, bez światła błądzimy, gubimy drogę, życie w ciemności jest trudniejsze). Po wysłuchaniu wypowiedzi dzieci, nauczyciel zadaje kolejne pytanie: "Jak ludzie radzą sobie, kiedy otacza ich ciemność?" (korzystają ze światła).

b)  Istnieje jeszcze inna ciemność, taka, która powoduje, że błądzimy, poszukując drogi do Pana Boga. Tę ciemność powodują grzechy. Zgrzeszyli pierwsi ludzie, potem popełniali kolejne grzechy. Sami nie potrafili jednak poradzić sobie z taką sytuacją. Jak Pan Bóg pomógł ludziom to przezwyciężyć? Odpowiedź znajdziemy w słowie Bożym.

Przed odczytaniem perykopy biblijnej katecheta wyjaśnia znaczenie niezrozumiałych dla dzieci słów, np. Mesjasz Pański, poganie.

Proklamacja  Słowa  Bożego

Katecheta uroczyście czyta tekst: Łk 2,22-32. Uczniowie mogą śledzić tekst w Piśmie św.

Rozważanie  Słowa  Bożego

Katecheta stawia pytania:

  • Kogo spotkała Święta Rodzina w Jerozolimie? (Symeona)
  • Kogo miał ujrzeć Symeon przed śmiercią? (Mesjasza Pańskiego)
  • Kogo Symeon wziął w objęcia? (Dzieciątko Jezus)
  • Jak Symeon nazwał Dzieciątko Jezus? (zbawieniem narodów, światłem dla pogan)

Słowo Boże ukazuje Pana Jezusa jako "światłość". Ludzie są często podobni do ucznia, który na początku lekcji - z zawiązanymi oczami - poszukiwał drogi. Potrzebują światła, które daje Pan Jezus. On w ciemnościach zła i grzechu ukazuje drogę do prawdziwego Boga, Boga dobra i świętości. (Teraz uczniowie zapisują do zeszytów temat katechezy). Dzisiaj Pan Jezus prowadzi ludzi do Boga Ojca w Kościele. Symeon spotkał się z Jezusem w jerozolimskiej świątyni. My spotykamy się z Nim podczas każdej Mszy św. Symeon uznał w małym Dzieciątku Zbawiciela wszystkich narodów. (Katecheta umieszcza na tablicy obraz przedstawiający spotkanie Symeona z Rodziną Świętą.) My również, przez wiarę, uznajemy obecność Pana Jezusa w przyjmowanej Komunii św. (Katecheta umieszcza obraz, który przedstawia przejmowanie Komunii św. przez dzieci.)

Kalendarz liturgiczny

Boże tajemnice, o których mówimy, Kościół przeżywa 2. lutego, czyli w święto Objawienia Pańskiego. W tym dniu przynosimy na Mszę św. świece, które przypominają nam, że Pan Jezus jest naszym światłem. (Katecheta pokazuje dzieciom zdjęcie przedstawiające ludzi z zapalonymi świecami.) W niektórych parafiach wierni po Mszy św. wracają do domów z płonącymi świecami. Oznacza to, że i my mamy nieść światło Chrystusa przez nasze życie. Mamy iść z Nim do innych ludzi. Jest taka piosenka religijna, która o tym opowiada.

Wy jesteście na ziemi światłem mym (2x)
Aby ludzie widzieli dobre czyny w was
i chwalili Ojca, który w niebie jest (2x).

Katecheta wyświetla tekst piosenki na ekranie, uczy dzieci śpiewania i rozmawia z nimi o treści piosenki.

III.  MOJA  ODPOWIEDŹ

Katecheta zaprasza uczniów do spontanicznej modlitwy. Wyjaśnia, że każdy może poprosić o umocnienie, abyśmy wszyscy mogli być światłem Pana Jezusa.

Modlitwa:

Módlmy się, aby przez nasz przykład inni mogli bardziej pokochać Pana Jezusa. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.

Módlmy się, aby nasze czyny były dobre. Ciebie prosimy...

Módlmy się, abyśmy byli światłem Bożym w szkole. Ciebie prosimy...

Inne spontanicznie...

Modlitwa kończy się wspólnym odśpiewaniem piosenki: "Wy jesteście na ziemi światłem mym..."

IV.  EWALUACJA

Uczniowie uzupełniają formularz 1 przy pomocy zdań umieszczonych w dolnej jego części.

UZUPEŁNIJ ZDANIA:

2. lutego obchodzimy w Kościele .........

Płonące podczas Eucharystii świece ........

Każdy chrześcijanin jest .......

* * *

............ przypominają, że Pan Jezus jest naszą światłością.

............ święto Ofiarowania Pańskiego.

............ posłany, aby swoim dobrym życiem ukazywać innym Pana Jezusa.

Zeszyt  ucznia

Uczniowie - po prawidłowym uzupełnieniu zdań i odcięciu dolnej części formularza - wklejają go do zeszytu. Wtedy otrzymują formularz 2. Jest on ilustracją przeczytanej perykopy biblijnej. W domu dzieci wklejają ilustrację do zeszytu, kolorują ją oraz piszą imiona narysowanych tam osób.


Anna Kokot - biolog, katechetka, nauczycielka wychowania prorodzinnego z Poznania.

opr. ab/ab

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama