Bóg przez człowieka pomaga w zrozumieniu zła

Katecheza dla klasy IV

MATERIAŁY PRAKTYCZNE

Aleksandra Szwajcok

BÓG PRZEZ CZŁOWIEKA POMAGA W ZROZUMIENIU ZŁA

dla klasy IV

Cele:

dydaktyczny - uczymy rozeznania popełnianego zła poprzez współpracę z Bogiem za pośrednictwem drugiego człowieka;
wychowawczy - kształtujemy wrażliwość sumienia, jako głosu Boga w człowieku;
inicjacyjny - motywujemy do stawania w prawdzie, w "lustrze" własnego sumienia.

Treść orędzia zbawczego

Dawid - wspaniały typ człowieka, pełen pięknych cech jest zdolny także do największej zbrodni. Ma dość wrażliwości religijnej i pokory, aby przyznać się publicznie do winy i odbyć pokutę. Prorok Natan, posłany przez Boga, nie zawahał się upomnieć króla.

Przyszły Mesjasz weźmie na siebie zło i grzech, aby wyzwolić od nich świat. Przywrócenie sprawiedliwego porządku rzeczy pozwala człowiekowi w rozeznaniu dobra i zła.

WPROWADZENIE

1. Jesteś ciekawy swojego wyglądu. Interesujesz się nim. Wielokrotnie pytasz najbliższych: Czy dobrze wyglądam? Czy mogę tak iść ubrany? Albo stajesz codziennie przed lustrem z nadzieją, że dojrzysz tam swoje prawdziwe oblicze.

2. Po krótkim wstępie proponujemy dzieciom przeczytanie opowiadania z katechizmu pt. "Najlepszy portret króla" (B. Ferrero, Inne historie, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1993, s. 104-105).

Pewnego dnia wielki Król Persów ogłosił konkurs wśród wszystkich artystów swego ogromnego imperium. Imponująca suma miała być nagrodą dla tego, kto wykona najwierniejszy portret króla.

Jako pierwszy zgłosił się Manday, Hindus, ze wspaniałymi farbami, których tajemnicę znał tylko on sam. Potem Aznavor z Armenii, niosąc specjalną glinkę. Potem Wokiti, Egipcjanin, z nieznanymi dłutami, rylcami i pięknymi blokami marmuru. Na końcu zjawił się Stratos, Grek zaopatrzony jedynie w woreczek proszku. Dygnitarze dworu byli urażeni nędznym materiałem, przyniesionym przez Stratosa. Inni artyści uśmiechali się szyderczo: "Cóż może zrobić Grek przy pomocy tego nędznego woreczka proszku?"

Wszyscy uczestnicy konkursu zostali zamknięci na wiele tygodni w salach pałacu królewskiego. Dla każdego artysty przeznaczono jedną salę. W określonym dniu, król zaczął przeglądać dzieła artystów. Podziwiał wspaniałe malowidła Hindusa, modele z kolorowej glinki Armeńczyka i posągi Egipcjanina. Potem wszedł do sali zarezerwowanej dla Greka Stratosa. Wydawało się, że nie zrobił on nic. Ograniczył się do wypolerowania swym drobniutkim proszkiem marmurowej ściany sali. Gdy król wszedł, mógł podziwiać swą postać, doskonale odbitą na ścianie. Naturalnie Stratos został zwycięzcą konkursu. Jedynie "lustro" mogło w pełni zadowolić króla.

Kogo potrzebował król, by mógł dowiedzieć się prawdy o swoim wyglądzie?

Czym różniły się między sobą portrety, obrazy króla?

Dlaczego Stratos został zwycięzcą konkursu?

3. Dzieci układają pocięty obraz, tzw. lustro Dawida. Bardzo ważne, aby środkowa część tego lustra była niezapisana. Kolejny etap katechezy to tworzenie przez dzieci całości poprzez wypełnienie pustego pola. Po skończonej pracy katecheta umieszcza na tablicy taki sam obraz, który dalej będzie uzupełniany.

Zwracamy uwagę, że to co uczynił Dawid, było jawne, możliwe do zobaczenia, ale istnieje jeszcze wnętrze, które Bóg zawsze widzi, a człowiek czasami próbuje ukryć.

ROZWINIĘCIE

1. Przekazujemy biblijny obraz króla Dawida. Posługujemy się fragmentem dotyczącym uświadomienia grzechu Dawidowi przez proroka Natana, tworząc przy tym obraz Boga pomagającego człowiekowi w słabości ludzkiej.

Każdy człowiek zarówno wtedy, jak i dziś doświadcza chwil słabości. Król Dawid również ich doświadczył. Zakochał się i chciał pojąć za żonę piękną Betszebę. Wiedział, że tego nie może uczynić, bo Betszeba była już żoną Uriasza Chetyty. We wnętrzu Dawida rodzi się pomysł. Postanawia - przy najbliższej bitwie z wrogiem - ustawić Uriasza w pierwszym rzędzie, skazując go przy tym na prawie pewną śmierć. Tak się też stało. Dawid poślubia Betszebę, mając nadzieję, że nikt z ludzi nie domyśla się podstępu. W końcu zapomina o tym. Wtedy Bóg posyła z misją proroka Natana.

2. Analiza tekstu 2 Sm 12,1-7.9.13

Czego dopuścił się Dawid? - dzieci w tzw. lustrze Dawida, w pustym polu umieszczają słowo: "grzech, słabość ludzka".
Kto pomaga zrozumieć Dawidowi grzech, który popełnił? - odnotowanie w pustym polu słów: "Pomoc Boga".
Przez kogo Bóg uświadamia Dawidowi popełnione zło? - umieszczenie napisu: "przez człowieka".

3. Podsumowanie poniższego obrazu i zapis tematu na tablicy: "Bóg przez człowieka pomaga w zrozumieniu zła".

Dawid zrozumiał, że Bóg zna pełną prawdę o nim. Żałując za popełnione złe czyny, modlił się do Boga słowami Psalmu 51.

ZAKOŃCZENIE

Nawiązujemy do opowiadania "Najlepszy portret króla", próbując krótko połączyć zachowania tych postaci z zachowaniami króla Dawida i proroka Natana, ukierunkowując do naszego pełnego obrazu o sobie.

Bóg pomaga nam w zrozumieniu zła przez kapłana w sakramencie pokuty. Nawiązując do Psalmu 51, podkreślamy wartość wołania o miłosierdzie podczas przygotowywania się do Sakramentu pokuty i pojednania oraz Aktu pokuty na Mszy św. Na koniec propozycja spontanicznej modlitwy przeproszenia za grzechy.