Mówimy prawdę

Katecheza dla dzieci młodszych

  1. Uczeń powinien wiedzieć (znać):
  2. treść 8 przykazania,
  3. kto dał świadectwo prawdzie.
  4. Uczeń powinien umieć uzasadnić, dlaczego należy mówić prawdę.
  5. Spotkanie ma pomóc w wychowaniu dzieci do życia w prawdzie
  6. jest przygotowaniem do rachunku sumienia.

II.  Środki dydaktyczne:

  • Pismo św. - Ef 4,25-29; Jk 3,9-10 (tłumaczenie z podręcznika); J 14,6; J 18,37
  • opowiadanie "Trzy sita" Kazimierza Wójtowicza,
  • szklanka, łyżeczka,
  • sól, woda.

III.  Niezbędne wiadomości:

  1. Pojęcie łaski uczynkowej i uświęcającej.
  2. Pojęcie Kościoła jako Rodziny Bożej.
  3. Mojżesz przekazuje ludowi izraelskiemu Dekalog od Boga.
  4. Treść przykazań od I - V.

IV.  Metoda nauczania:

  • rozmowa kierowana z elementami wykładu,
  • ćwiczenie.

Przed spotkaniem przygotować szklankę z wodą.

PRZEBIEG  SPOTKANIA

1.  POWTÓRZENIE

  1. Modlitwa do Ducha Świętego.
  2. Powtórzenie w formie pytań:
  3. Co to jest łaska uczynkowa?
  4. Co to jest łaska uświęcająca?
  5. Jakie poznaliśmy określenie Kościoła?
  6. Co Bóg podarował Mojżeszowi na Synaju?
  7. Dlaczego potrzebne są człowiekowi przykazania?
  8. Jakie przykazania już znacie?

2.  WPROWADZENIE

  1. Dzisiaj poznany kolejne przekazanie. Jakie?
  2. Co ma każdy z nas w buzi? (język)
  3. Do czego on służy? - wypowiedzi dzieci:
  4. za pomocą języka porozumiewamy się, wypowiadamy słowa, wielbimy Boga,
  5. zwrócić uwagę dzieciom, że ludzie za pomocą języka kłamią, obmawiają - przyczyną tego jest często strach.
  6. Wprowadzenie tematu.
  7. Katecheta przygotowuje dzieci do wysłuchania Ef 4,25-29,
  8. Pytania skierowane do dzieci:
  9. Czego mamy się brzydzić? Dlaczego?
  10. Co mamy mówić ? - prawdę, wszystko to, co jest pożyteczne, co służy zbudowaniu wg potrzeby
  11. Co robią ludzie, którzy kochają Jezusa? - mówią prawdę

Temat dzisiejszego spotkania: Mówimy prawdę (zapis do zeszytu).

3.  ROZWINIĘCIE I POGŁĘBIENIE

a)  Ćwiczenie: Prosimy jednego ochotnika na środek.

  • Pokazujemy dzieciom szklankę z wodą.
  • Prosimy, aby dziecko będące na środku skosztowało wodę.
  • Następnie dyskretnie wysypujemy sól do szklanki.
  • Prosimy ucznia o powtórne skosztowanie i podzielenie się z klasą, która woda lepiej smakowała.

- Wyjaśniamy uczniom, że w szklance może znajdować się tylko woda słodka lub gorzka. Nie ma możliwości, by w szklance było połowę słodkiej wody i połowę gorzkiej.

- Podobnie z naszym językiem, mamy tylko jeden. Przy jego pomocy wypowiadamy słowa modlitwy, wielbimy Boga mówimy prawdę. Tak się modlimy, jak kochamy Pana Boga. Jeżeli kochamy Boga, to powinnyśmy mówić to, co jest dobre, prawdziwe, pożyteczne, co służy zbudowaniu (Ef 4,25-29).

b)  Święty Jakub, który żył przeszło 1900 lat temu napisał list. Bardzo pragnął, aby ludzie żyli w prawdzie.

  • Uczeń czyta Jk 3,9-10,
  • Po odczytaniu słów Pisma św. nauczyciel zwraca uwagę na stanowczy ton Listu św. Jakuba (Tak być nie może!) Człowiek, który wielbi Boga, nie może tym samym językiem przeklinać, kłamać. Ludzie, którzy kochają Pana Jezusa dają świadectwo poprzez prawdę, którą głoszą między innymi ustami.
  • Św. Jakub był bardzo blisko Pana Jezusa i zapewne słyszał, jak Jezus mówił: JESTEM DROGĄ, PRAWDĄ I ŻYCIEM (J 14,6); JA SIĘ NA TO NARODZIŁEM, ABY DAĆ ŚWIADECTWO PRAWDZIE (J 18,37).
  • Jezus zawsze mówił prawdę, umarł za prawdę na krzyżu, choć sam był bez grzechu.
  • Zapytano obecnego Papieża Jana Pawła II, jakie zdanie z Pisma św. wybrałby, gdyby miał wybrać tylko jedno. Ojciec Święty bez zastanowienia powiedział: POZNACIE PRAWDĘ, A PRAWDA WAS WYZWOLI (J 8,32).
  • Poznasz Jezusa, który jest Prawdą, będziesz wolny, szczęśliwy. Podczas naszych spotkań poznajemy Jezusa, Jego naukę po to, by być szczęśliwym, by dobrze przygotować się do Komunii Św., by z pięknym sercem przystępować do sakramentów.
  • Czego nas uczy Jezus, podczas spotkania? - Mamy mówić prawdę.

4.  ZASTOSOWANIE

a)  Co robić, by zawsze mówić prawdę?

Opowiadanie "Trzy sita" (należy dzieciom opowiedzieć):

Do Sokratesa przybiegł pewien znajomy i zdyszany zaczął opowiadać:
- Słuchaj, Sokratesie, muszę ci coś powiedzieć... twój przyjaciel...
- Poczekaj - przerwał mędrzec - przesiałeś to, co mi powiedzieć przez trzy sita?
- Trzy sita? - zdziwił się "sprawozdawca".
- Tak, mój przyjacielu, trzy sita. Pierwsze sito to prawda. Jesteś pewny, że wszystko, co mi chcesz powiedzieć, jest zgodne z prawdą?
- No, nie wiem, opowiedział mi to...
- Tak, tak, ale z pewnością przesiałeś to przez drugie sito, a jest nim dobro. Czy to, co chcesz mi opowiedzieć, jest przynajmniej dobre?
- Przeciwnie...
- To - przerwał filozof - użyjmy jeszcze trzeciego sita i zapytajmy, czy to, co mi chcesz opowiedzieć, jest konieczne?
- Konieczne? Chyba nie...
- A więc - uśmiechnął się Sokrates - jeżeli to, co mi chcesz opowiedzieć, nie jest ani prawdziwe, ani dobre, ani konieczne, to nie obciążaj tym ani siebie, ani mnie!

(Kazimierz Wójtowicz, Przypiski).        

b)  Pytania skierowane do dzieci: O jakich trzech sitach mówił uczony?

Jakie rzeczy mamy mówić ludziom? (prawdziwe, dobre, konieczne).

c)  Jeżeli wystarczy czasu podczas lekcji, można wyjaśnić grzech oszczerstwa, obmowy, plotki:

  • Kiedy nie mówimy tego, co jest prawdziwe o drugim człowieku... popełniamy grzech oszczerstwa.
  • Kiedy nie mówimy tego, co dobre, to popełniamy grzech obmowy.
  • Kiedy nie mówimy tego, co jest konieczne, to popełniamy grzech plotkarstwa.

5.  UTRWALENIE

a)  Za pomocą pytań:

  • Dlaczego mamy mówić prawdę?
  • Kto nam dał przykład życia w prawdzie?
  • Co robić, by zawsze mówić prawdę?

b)  Zapis do zeszytu:

Kocham Boga, dlatego mówię to, co jest:

  • prawdziwe
  • dobre,
  • konieczne.

opr. ab/ab

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama