W drodze do Emaus - Jezus prowadzi i zbawia - Podręcznik do religii dla III klasy gimnazjum
Wiele razy słyszysz, przypominają ci, że poprzez chrzest stałeś się „nowym człowiekiem”. Wiedząc o tym, powinieneś pamiętać, że nie stałeś się nim raz na zawsze. Zarówno ty, jak każdy inny ochrzczony, macie dokładać starań, aby coraz pełniej stawać się „nowym człowiekiem”. Jak to czynić? W jaki sposób kształtować w sobie „nowego człowieka”?
Możliwość coraz pełniejszego stawania się „nowym człowiekiem” św. Paweł widzi w rozwijaniu więzi z Jezusem Chrystusem. Tłumaczy, że „nowy człowiek” to człowiek odnowiony, odkupiony przez Jezusa Chrystusa i wprowadzony przez chrzest do życia we wspólnocie z Bogiem. Wzorem życia z Bogiem jest dla nas sam Jezus. Życie takie winno charakteryzować ciągłe zmierzanie do przemieniany, która jest wprawdzie dziełem Ducha Świętego, ale wymaga też współdziałania człowieka. Polega ona na coraz większej wierności Bogu i szlachetności wobec ludzi. Przemiana taka polega zdaniem św. Pawła na tym, że trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek żądz polegających na fałszu, a odnawiać się duchem w umyśle i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według [wzoru] Boga w sprawiedliwości i świętości, polegającej na prawdzie.
Dlatego odrzuciwszy kłamstwo mówcie prawdę: każdy do bliźniego swego, bo jesteście dla siebie nawzajem członkami. Gniewajcie się, a nie grzeszcie: niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. Ani nie dawajcie miejsca diabłu! Kto dotąd zazwyczaj kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje, dokonując własnymi rękoma czynu dobrego, by miał z czego udzielać potrzebującemu. Żadna szkodliwa mowa niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko budująca, zależnie od potrzeby, by przyniosła korzyść słuchającym. I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Niech będzie usunięta spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważanie wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni. Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.
Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane, i postępujcie drogą miłości, bo i Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu (Ef 4, 22-5, 2).
W przytoczonych zachętach i przestrogach św. Pawła szczególnie ważne jest przypominanie wierzącym o tym, aby nie zasmucali Bożego Ducha Świętego. Jest to przestroga przed możliwością zgrzeszenia przeciw Jego obecności w poszczególnym wierzącym i w całej wspólnocie. Stąd też uczeń Jezusa - pamiętając o tym, czego Bóg dokonał dla niego przez Jezusa Chrystusa - usiłuje w swym postępowaniu naśladować dobroć Boga. Owo naśladowanie Boga winno znaleźć swój szczególny wyraz w przebaczaniu.
Szukając pełni swojego człowieczeństwa wiele tysięcy młodych ludzi w Polsce przynależy do wspólnot Ruchu „Światło - Życie”. Warto wiedzieć, że członkowie tych wspólnot starają się w swoim życiu realizować tzw. „Drogowskazy nowego człowieka”. Czytając poniższe punkty, zastanów się, czy i w jakim stopniu możesz powiedzieć o sobie, że:
Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat. Panie, serce nam daj mężne w walce ze złem. Zwleczmy z siebie uczynki starych ludzi, zniszczmy wszystko, co budzi Boży gniew. Wdziejmy biel nowych szat w Chrystusie Panu, nowy człowiek powstanie w każdym z nas. Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat. Panie, serce nam daj mężne w walce ze złem. Nowi ludzie w historię wpiszą miłość, wskażą drogi odnowy ludzkich serc. Nowi ludzie przeżyją własne życie, tworząc wspólnym wysiłkiem nowy świat. Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat. Panie, serce nam daj mężne w walce ze złem. Nowi ludzie przyniosą ziemi pokój, w znaku wiary jednocząc cały świat. Nowi ludzie przyniosą ziemi wolność, prawda ludzi wyzwoli, niszcząc zło. Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat. Panie, serce nam daj mężne w walce ze złem. (J. Jachimczak, Śpiewam Tobie, Panie)
opr. ab/ab