Podstawowe informacje o liturgii godzin
Liturgia godzin, zwana też oficjum (od łacińskiego officium divinum) lub popularnie brewiarzem, jest modlitwą, która przedłuża celebrację tajemnicy obecności Chrystusa w Eucharystii. Kształtuje ona dzień chrześcijański, nadając mu rytm i równowagę między zaangażowaniem zewnętrznym a wejściem w obecność Bożą, razem z całym Kościołem.
Warto przeczytać Katechezę papieża Jana Pawła II nt. liturgii godzin. Papież od 2001 r. w trakcie swoich audiencji/katechez środowych systematycznie omawiał kolejne Psalmy i Pieśni składające się na Liturgię Godzin.
Do Liturgii Godzin należą:
Liturgia godzin odprawiana była w różnych formach od pierwszych wieków chrześcijaństwa. Jej istotą jest nieustanne trwanie na modlitwie. Na początku odmawiano po prostu psalmy, według kolejności biblijnej. Stopniowo dodawano kolejne elementy - czytania, hymny, responsoria, antyfony. Obecna forma brewiarza ukształtowała się w późnym średniowieczu (XIII w.). Do tego momentu do sprawowania liturgii godzin używano wielu ksiąg, co było mało praktyczne i niedostosowane do ówczesnych wymagań duszpasterskich. Potrzebna była forma "skrócona" tej modlitwy, którą można było odmawiać korzystając z jednej księgi. Stąd pochodzi nazwa "brewiarz" (od łacińskiego brevis, czyli krótki). Czytaj więcej: Dzieje brewiarza od XIII w...
Katechizm Kościoła Katolickiego mówi:
Misterium Chrystusa, Jego Wcielenie i Pascha, które celebrujemy w Eucharystii zwłaszcza podczas niedzielnego zgromadzenia, przenika i przemienia czas każdego dnia przez celebrację Liturgii Godzin, Officium divinum. Ta celebracja jako wyraz wierności zaleceniom apostolskim, by "nieustannie się modlić" (1 Tes 5, 17; Ef 6, 18), jest tak pomyślana, "aby wszystkie pory dnia i nocy uświęcać przez uwielbienie Boga". Jest ona "publiczną modlitwą Kościoła", w której wierni (duchowni, zakonnicy, zakonnice i świeccy) sprawują królewskie kapłaństwo ochrzczonych. Liturgia Godzin celebrowana "według formy zatwierdzonej" przez Kościół "jest... prawdziwie głosem Oblubienicy przemawiającej do Oblubieńca. Co więcej, jest to modlitwa Chrystusa i Jego Ciała zwrócona do Ojca".
Liturgia Godzin powinna stać się modlitwą całego Ludu Bożego. W niej sam Chrystus "urząd kapłański wykonuje nadal przez swój Kościół" każdy uczestniczy w niej według miejsca w Kościele i okoliczności życia: prezbiterzy jako pełniący posługę duszpasterską, ponieważ są powołani do wiernego trwania na modlitwie i służenia Słowu; zakonnicy i zakonnice przez charyzmat swego życia konsekrowanego; wszyscy wierni według swoich możliwości. "Duszpasterze niech się starają w niedziele i uroczyste święta odprawiać w kościołach z udziałem wiernych główne Godziny, zwłaszcza Nieszpory. Zaleca się, aby i świeccy odmawiali brewiarz czy to z prezbiterami, czy na swoich zebraniach, czy nawet indywidualnie". Celebracja Liturgii Godzin wymaga nie tylko zharmonizowania głosu z modlitwą serca, lecz także troski "o głębsze poznanie liturgii i Pisma świętego, a zwłaszcza psalmów".
Hymny i modlitwy wstawiennicze Liturgii Godzin wpisują modlitwę psalmów w czas Kościoła, wyrażając symbolikę pory dnia, okresu liturgicznego czy celebrowanego święta. Ponadto czytanie słowa Bożego w każdej Godzinie (z responsoriami czy troparionami, które po nim następują), a w niektórych Godzinach czytania Ojców Kościoła czy mistrzów życia duchowego, objawiają głębiej sens celebrowanego misterium, pomagają lepiej zrozumieć psalmy i przygotowują do modlitwy wewnętrznej. W ten sposób lectio divina, podczas której słowo Boże jest czytane i rozważane, by stało się modlitwą, jest zakorzeniona w celebracji liturgicznej.
Liturgia Godzin, która jest jakby przedłużeniem celebracji eucharystycznej, nie
wyklucza, ale domaga się na zasadzie komplementarności różnych form pobożności
Ludu Bożego, szczególnie adoracji i kultu Najświętszego Sakramentu.
(KKK 1174-1178)
opr. mg/mg