IV Modlitwa Eucharystyczna

CZWARTA MODLITWA EUCHARYSTYCZNA

K. Pan z wami.

W. I z duchem twoim.

K. W górę serca.

W. Wznosimy je do Pana.

K. Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

W. Godne to i sprawiedliwe.

 

Zaprawdę, godne to jest, * abyśmy Tobie składali dziękczynienie, * i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, o Ojcze święty, * albowiem Ty jeden jesteś Bogiem żywym i prawdziwym, * Ty jesteś przedwieczny i trwasz na wieki *mieszkając w niedostępnej światłości. * Tylko Ty, Boże, jesteś dobry * i jako jedyne źródło życia powołałeś wszystko do istnienia, * aby napełnić swoje stworzenia dobrami * i wiele z nich uszczęśliwić jasnością Twojej chwały. * Stoją więc przed Tobą niezliczone zastępy Aniołów, * którzy służą Tobie dniem i nocą, * a wpatrzeni w chwałę Twojego oblicza *nieustannie cześć Tobie oddają. * Łącząc się z nimi, * razem z całym stworzeniem, które jest pod niebem * i wielbi Cię przez nasze usta, o z radością wysławiamy Twoje imię, wołając:

Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów. * Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. * Hosanna na wysokości. *Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. * Hosanna na wysokości.

Kapłan z rozłożonymi rękami mówi:

Wysławiamy Cię, Ojcze święty, bo jesteś wielki * i wszystkie stworzenia głoszą Twoją mądrość i miłość. * Ty stworzyłeś człowieka na swoje podobieństwo * i powierzyłeś mu cały świat, o aby służąc Tobie samemu jako Stwórcy, * rządził wszelkim stworzeniem. * A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo utracił Twoją przyjaźń, * nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci. * W miłosierdziu swoim pospieszyłeś z pomocą mocą wszystkim ludziom, *aby Ciebie szukali i znaleźli. * Wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi * i pouczałeś ich przez Proroków, * aby oczekiwali zbawienia. * Ojcze święty, tak umiłowałeś świat, * że gdy nadeszła pełnia czasów, * zesłałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, * aby nas zbawił. * On to za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem, *narodził się z Maryi Dziewicy * i był do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu. * Ubogim głosił dobrą nowinę o zbawieniu, * jeńcom wyzwolenie, a smutnym radość. * Aby wypełnić Twoje postanowienie, * wydał się na śmierć krzyżową, * a zmartwychwstając zwyciężył śmierć i odnowił życie. * Abyśmy żyli już nie dla siebie, * ale dla Chrystusa, który za nas umarł i zmartwychwstał, * zesłał On od Ciebie, Ojcze, * jako pierwszy dar dla wierzących, Ducha Świętego, * który dalej prowadzi Jego dzieło na świecie i dopełnia wszelkiego uświęcenia.

Kapłan składa ręce i trzymając je wyciągnięte nad darami, mówi:

WK  

Prosimy Cię, Boże, * niech Duch Święty uświęci te dary,

składa ręce i robi jeden znak krzyża nad chlebem i kielichem, mówiąc:

aby się stały Ciałem + i Krwią * naszego Pana, Jezusa Chrystusa,

składa ręce.

dla spełnienia tego wielkiego misterium,* które On nam zostawił * jako znak wiecznego przymierza.

W formułach, które następują, słowa Chrystusa należy wymawiać starannie i wyraźnie, bo tego wymaga ich znaczenie.

Kiedy nadeszła godzina, * aby Jezus został uwielbiony przez Ciebie, Ojcze święty, * umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, * do końca ich umiłował, * i gdy spożywali wieczerzę,

Bierze chleb, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:

wziął chleb, błogosławił, * łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc:

lekko się pochyla.

Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy:
To jest bowiem Ciało moje,
które za was będzie wydane.

Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka.

Następnie mówi:

Podobnie

bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi:

wziął kielich napełniony winem, * dzięki składał i podał swoim uczniom, mówiąc:

lekko się pochyla.

Bierzcie i pijcie z niego wszyscy:
To jest bowiem kielich Krwi mojej
nowego i wiecznego przymierza,
która za was i za wielu będzie wylana
na odpuszczenie grzechów.
To czyńcie na moją pamiątkę.

Ukazuje ludowi kielich, stawia go na korporale i przyklęka.

 

Następnie rozpoczyna jedną z aklamacji:

AKLAMACJA PIERWSZA

GC  

Oto wielka tajemnica wiary.

Lud odpowiada:

Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, * wyznajemy Twoje zmartwychwstanie * i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.

AKLAMACJA DRUGA

GC  

Wielka jest tajemnica naszej wiary.

Lud odpowiada:

Ile razy ten chleb spożywamy * i pijemy z tego kielicha * głosimy śmierć Twoją, Panie, * oczekując Twego przyjścia w chwale.

AKLAMACJA TRZECIA

GC  

Uwielbiajmy tajemnicę wiary.

Lud odpowiada:

Panie, Ty nas wybawiłeś * przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, * Ty jesteś Zbawicielem świata.

AKLAMACJA CZWARTA

GC  

Tajemnica wiary.

Lud odpowiada:

Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Następnie z rozłożonymi rękami kapłan mówi:

WK  

Boże, Ojcze, sprawując teraz pamiątkę naszego odkupienia, * wspominamy śmierć Chrystusa * i Jego zstąpienie do otchłani, * wyznajemy Jego zmartwychwstanie * i wstąpienie do nieba, * a oczekując Jego przyjścia w chwale, *składamy Ci, Boże, Jego Ciało i Krew * jako Ofiarę miłą Tobie i zbawienną dla całego świata.

Wejrzyj, Boże, na Ofiarę, * którą sam dałeś swojemu Kościołowi * i spraw, aby wszyscy, którzy będą spożywali ten sam Chleb, * i pili z jednego Kielicha, * zostali przez Ducha Świętego złączeni w jedno ciało * i stali się w Chrystusie żywą ofiarą ku Twojej chwale.

1K  

Pamiętaj, Boże, o wszystkich, * za których składamy tę Ofiarę: * przede wszystkim o Twoim słudze, naszym PapieżuN., * o naszym Biskupie N., * o wszystkich biskupach i całym duchowieństwie, * o składających Ofiarę i tutaj zgromadzonych,

---

W MSZY PRZY UDZIELANIU CHRZTU

o nowo ochrzczonych, * których dzisiaj odrodziłeś z wody i z Ducha Świętego,

---

o całym Twoim ludzie * i o wszystkich, którzy szczerym sercem Ciebie szukają.

2K  

Pamiętaj także o tych, * którzy odeszli z tego świata w pokoju z Chrystusem, * oraz o wszystkich zmarłych, * których wiarę jedynie Ty znałeś. *

O dobry Ojcze, daj nam, swoim dzieciom, dziedzictwo życia wiecznego* z Najświętszą Dziewicą, Bogurodzicą Maryją, * z Apostołami i wszystkimi Świętymi w Twoim Królestwie, * gdzie z całym stworzeniem wyzwolonym z grzechu i śmierci * będziemy Cię chwalić przez naszego Pana Jezusa Chrystusa,

Składa ręce.

przez którego obdarzasz świat wszelkimi dobrami.

Kapłan bierze patenę z hostią i kielich i, podnosząc je, mówi:

Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, * Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, * w jedności Ducha Świętego,* wszelka cześć i chwała, * przez wszystkie wieki wieków.

Lud odpowiada:

Amen.

Gdy lud odpowie: Amen, kapłan stawia patenę i kielich na ołtarzu.

 

opr. mg/mg