Czytania na święto Miłosierdzia Bożego - rok C

Joanna Chapska

Miłosierdzie Boże - modlitewnik

ISBN: 978-83-60703-86-1

wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008

Fragmenty dostępne na naszych stronach: Koronka do Miłosierdzia Bożego / Litania do Miłosierdzia Bożego / Uwielbienie Miłosierdzia Bożego / Litania do Jezusa Miłosiernego / Czytania na święto Miłosierdzia Bożego Rok A / Czytania na święto Miłosierdzia Bożego Rok B / Czytania na święto Miłosierdzia Bożego Rok C / Litania do świętej Faustyny (krótsza) / Krótki życiorys świętej Faustyny /

Czytania na święto Miłosierdzia Bożego

ROK C

Dz 5, 12-16

Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.

Ps 118, 1. 4. 13-14. 22. 24

Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą:
Jego łaska na wieki.

Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł,
lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią,
On stał się moim Zbawcą.

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.

Ap 1, 9-11a. 12-13. 17-19

Ja, Jan, wasz brat 
i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, 
byłem na wyspie, zwanej Patmos, 
z powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa. 
Doznałem zachwycenia w dzień Pański
i posłyszałem za sobą potężny głos 
jak gdyby trąby 
mówiącej: 
"Co widzisz, napisz w księdze".
I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił; 
a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników 
i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, 
obleczonego [w szatę] do stóp 
i przepasanego na piersiach złotym pasem.
Kiedym Go ujrzał, 
do stóp Jego upadłem jak martwy, 
a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: 
"Przestań się lękać! 
Jam jest Pierwszy i Ostatni,
i żyjący. 
Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków 
i mam klucze śmierci i Otchłani. 
Napisz więc to, co widziałeś, 
i to, co jest, i to, co potem musi się stać".

J 20, 19-31

Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: "Pokój wam!". A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane".

Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: "Widzieliśmy Pana!". Ale on rzekł do nich: "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę". A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: "Pokój wam!". Następnie rzekł do Tomasza: "Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!". Tomasz Mu odpowiedział: "Pan mój i Bóg mój!". Powiedział mu Jezus: "Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli".

I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesja­szem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli ży­cie w imię Jego.

opr. aw/aw