Słowa najważniejsze na różne okazje - Miłość

WYBRANE FRAGMENTY:

Miłość Ciężar właściwy człowieka Czas przygotowania Jedność dwojga

Miłość to nie jest przygoda. Ma smak całego człowieka. Ma jego ciężar gatunkowy. I ciężar całego losu. Nie może być chwilą. Wieczność człowieka przechodzi przez nią. Dlatego odnajduje się w wymiarach Boga, bo tylko On jest wiecznością.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 38

Miłość jest ciągłym wyzwaniem rzucanym nam przez Boga, rzucanym chyba po to, byśmy sami wyzwali los.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 38

Miłość wyprzedza swój przedmiot lub też tak się do niego przybliża, że prawie traci go z oczu. KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 38

Po drugiej stronie wszystkich tych naszych miłości, które wypełniają nam życie — jest Miłość!
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 31

Czasem ludzkie istnienie wydaje się krótkie dla miłości. Kiedy indziej jest jednak odwrotnie: miłość ludzka wydaje się za krótka w stosunku do istnienia — a może raczej za płytka. W każdym razie człowiek ma do dyspozycji jakieś istnienie i jakąś miłość — jak z tego uczynić sensowny całokształt?
Poza tym ów całokształt nie może być nigdy zamknięty w sobie. Musi być otwarty w ten sposób, by z jednej strony przenosił się na innych ludzi, a z drugiej — żeby zawsze odzwierciedlał absolutne Istnienie i Miłość, by je zawsze w jakiś sposób odzwierciedlał.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 33

Miłość wyrasta poniekąd ze sprzeciwu. Miłość może być bowiem zderzeniem, w którym dwie osobowości uświadamiają sobie do głębi, że powinny do siebie należeć, chociaż brak nastrojów i wrażeń. Jest to jeden z tych procesów we wszechświecie, co sprowadzają syntezę i jednoczą to, co rozdzielone, a co ciasne i ograniczone to rozszerzają i bogacą.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 9

Chodzi o to, że porywa ludzi jak absolut miłość, której brak absolutnych wymiarów. Oni zaś, kierując się złudzeniem, nie usiłują zaczepić tej miłości o Miłość, która ma taki wymiar. Nie podejrzewają nawet tej potrzeby, bo ich zaślepia nie tyle siła uczucia — ślepi są raczej przez brak pokory. Jest to brak pokory wobec tego, czym miłość być musi w swej prawdziwej istocie. Im bardziej są tego świadomi, tym mniejsze niebezpieczeństwo. W przeciwnym razie jest ono wielkie: miłość nie wytrzymuje ciśnienia całej rzeczywistości.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 44

Musimy się z tym pogodzić, że miłość wplata się w los. Już los nie rozszczepi miłości, odnoszą zwycięstwo ludzie. Lecz nic poza tym — i ponad to także nic. Tu są granice człowieka.
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 38

To właśnie zmusza mnie do myślenia o ludzkiej miłości. Nie ma sprawy, która bardziej niż ona leżałaby na powierzchni ludzkiego życia, i nie ma też sprawy, która bardziej od niej byłaby nieznana i tajemnicza. Rozbieżność między tym, co leży na powierzchni, a tym, co jest tajemnicą miłości, stanowi właśnie źródło dramatu. Jest to jeden z największych dramatów ludzkiej egzystencji. Powierzchnia miłości ma swój prąd, prąd szybki, migotliwy, łatwo zmienny. Kalejdoskop fal i sytuacji tak pełnych uroku. Prąd ten jest czasami zawrotny tak, że porywa ludzi, porywa kobiety i mężczyzn. Porwani myślą, że wchłonęli całą tajemnicę miłości, a tymczasem nawet jeszcze nie dotknęli. Są przez chwilę szczęśliwi, bo mniemają, że dotarli do granic egzystencji i wydarli wszystkie jej tajniki, tak, że nie pozostało już nic. Tak właśnie: po drugiej stronie tego uniesienia nie pozostaje nic, poza nim jest tylko nic. A nie może, nie może pozostać nic! Słuchajcie, nie może. Człowiek jest jakimś continuum, jakąś całością i ciągłością — więc nie może pozostać nic!
KAROL WOJTYŁA, PRZED SKLEPEM JUBILERA, s. 28

Miłość prawdziwa, miłość wewnętrznie pełna, to ta, w której wybieramy osobę dla niej samej, a więc ta, w której mężczyzna wybiera kobietę, a kobieta mężczyznę nie tylko jako „partnera” życia seksualnego, ale jako osobę, której chce oddać życie. „Rdzeń” wyboru osoby musi być osobowy.
KAROL WOJTYŁA, MIŁOŚĆ I ODPOWIEDZIALNOŚĆ, s. 52

Miłość nie jest utopią. Jest ludziom zadana jako powinność do zrealizowania dzięki łasce Bożej. Jest zadana mężczyźnie i kobiecie w Sakramencie Małżeństwa.
LIST DO RODZIN, 1994

Bóg jest miłością i chrześcijaństwo jest religią miłości. Podczas gdy inne systemy myślenia i postępowania chcą budować świat człowieka oparty na bogactwie, władzy, przemocy, wiedzy czy użyciu — Kościół głosi Miłość.
HOMILIA, WARSZAWA, 11 CZERWCA 1999