Świadome rodzicielstwo

Józef Augustyn SJ KOCHAJ MNIE TATO! Medytacje o ojcostwie ISBN: 978-83-7767-961-6 wyd.: Wydawnictwo WAM 2013

Spis wybranych fragmentów Ojcowskie budowanie więzi z dziećmi Rodzicielstwo odbiciem ojcostwa Boga Świadome rodzicielstwo Budowanie ojcowskiej więzi od chwili narodzin dziecka Czas i uwaga poświęcone dzieciom Dzielenie się osobistym doświadczeniem

ŚWIADOME RODZICIELSTWO

Rodzicielstwo, które jest aktem g łęboko ludzkim, nie powinno być przypadkowe czy tym bardziej niechciane.

Winno być zamierzone, upragnione, wolne i świadome.

Kobieta i mężczyzna, łącząc się z sobą, winni mieć świadomość wielkości faktu, jakim jest pocz ęcie i urodzenie dziecka, wydanie go na świat.

Henri Joyeux, francuski działacz na rzecz rodziny, mówi, że w „jednej sprawie można dzieciom nie powiedzieć prawdy do końca: że było ono niechciane”.

Rodzicielstwo niechciane, i to nie tylko w chwili poczęcia, ale i w czasie rodzenia dziecka, jest wyrazem odrzucenia i lekceważenia nowego człowieka, który przychodzi na świat.

Nowo poczęty człowiek od samego początku posiada tę samą osobową wartość i godność, co jego rodzice.

Gdy dziecko jako nastolatek czy też osoba dorosła dowie się, że było niechciane, przeżyje ten fakt w sposób bardzo bolesny, poczuje się głęboko zranione.

Niezamierzone, „nieplanowane poczęcie” nie jest dramatem ani rodziców, ani też dla dziecka, jeśli ojciec i matka zdecydują się przyjąć je z otwartymi ramionami. Wbrew wszelkim trudnościom.

Poczęte dziecko, które nie było „zaplanowane”, można przecież pokochać, pragnąć jego narodzin, jego życia.

Kobieta i mężczyzna nie mogą na tym świecie dokonać niczego większego, niż dać życie nowej istocie ludzkiej, istocie nieśmiertelnej.

Rodzicielstwo to wielkie, wzniosłe powołanie.

Wydanie na świat dziecka to cud natury.

Małżonkowie winni byćświadomi, że „naturalny fakt” poczęcia i urodzenia dziecka jest udziałem w stwórczej mocy Boga.

Poprzez rodzicielstwo kobieta i mężczyzna uczestniczą w tajemnicy ojcostwa samego Boga.

Jan Paweł II mówił: „Poprzez rodzenie dzieci małżonkowie otrzymują od Boga dar nowej odpowiedzialności”.

Ich miłość rodzicielska ma się stać dla dzieci widzialnym znakiem tej samej miłości Boga, od której bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi (por. Ef 3, 15).

Świadomość i odpowiedzialność rodzicielska jest wyrazem szacunku i miłości do człowieka, który ma przyjść na świat.

Rodzice nie mają dla syna — dla córki piękniejszej i lepszej „nowiny” niż ta: „Twoje przyjście na świat było zamierzone, upragnione, wyczekiwane. Kochaliśmy cię, zanim zostałeś poczęty — zostałaś poczęta”.

Rodzice nie muszą obawiać się tego, że ich dziecko odkryje kiedyś, iż było poczęte przed ich ślubem, jeżeli było przez nich przyjęte z radością i oczekiwane.

Rodzicielstwo winno być ważnym tematem rozmów w narzeczeństwie.

opr. ab/ab