Od redakcji

„Pierwsze kontakty z księdzem Franciszkiem, bardziej bliskie, miały miejsce w czasie oazy rekolekcyjnej dla kapłanów w Krościenku w lecie 1969 r. Byłem wtedy z kilkoma księżmi z diecezji przemyskiej na tych rekolekcjach oazowych. Ksiądz profesor Blachnicki przekazywał nam nową wizję Kościoła według dokumentów soborowych. Pamiętam, że słuchałem tego z wielkim zainteresowaniem; szczególnie leżała mu na sercu sprawa wprowadzenia nowych przepisów liturgicznych dotyczących mszy świętej w języku polskim. Pamiętam z tej pierwszej mojej oazy, że mogliśmy, oprócz zajęć, brać udział w wycieczkach w okolice Krościenka. Jednego dnia była całodniowa wycieczka do Jaworek, Wąwozu Homole i na Wysokie Skałki oraz szlakiem granicznym do Szczawnicy” – tak ks. Stanisław Czenczek wspomina założyciela Ruchu Światło-Życie na blogu www.blachnicki.oaza.pl.

Na początku wakacji warto wspomnieć ks. profesora Franciszka Blachnickiego, któremu zawdzięczamy wakacyjne rekolekcje oazowe i posoborową odnowę Kościoła w Polsce. Nie wszyscy dziś już pamiętają, że „duchowość uczestników Ruchu Światło-Życie wyraża się w ciągłym pogłębianiu osobistej relacji do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to relacja miłości – całkowitego oddania się Jemu w wierze i posłuszeństwie” – czytamy w historii Ruchu Światło-Życie. „Mocy do takiego osobowego oddania się udziela Duch Święty. On także jednoczy we wspólnocie żywego Kościoła, w którym każdy człowiek znajduje środowisko swojego wewnętrznego rozwoju oraz przyczynia się do wzrostu Kościoła zgodnie ze swym powołaniem. Osobisty związek z Jezusem nawiązuje się i pogłębia przez stały kontakt ze słowem Bożym, które staje się słowem życia dzięki codziennej modlitwie indywidualnej i wspólnej. Źródłem pełni życia chrześcijańskiego, a zarazem jego szczytem, jest liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, pielęgnowana przez uczestników Ruchu w odnowionym posoborowym kształcie. Uczestnicy Ruchu dają świadectwo Jezusowi Chrystusowi słowem i życiem. Szczególną formą świadectwa jest Nowa Kultura, polegająca na uwalnianiu człowieka od wszystkiego, co poniża jego godność, oraz na rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia”.

W nadchodzących tygodniach wiele osób, w tym również księży, rozjedzie się po Polsce na wakacyjne rekolekcje – nie tylko oazowe. Wszyscy będą szukać sposobu na dobry odpoczynek, podziwianie piękna przyrody i otaczającego nas świata ale też pogłębienie osobistej relacji – relacji miłości z Jezusem i budowanie – na Jezusie – wspólnoty Kościoła. Wykorzystajmy ten czas jak najlepiej – tak, jak zachęcał nas sługa Boży, ks. Franciszek Blachnicki i od niego uczmy się, jak być współpracownikami i naśladowcami Chrystusa Sługi – również w czasie wakacji!

opr. aś/aś