Symbole Ducha Świętego. Woda

Święty Franciszek z Asyżu w swoim pięknym hymnie Pochwała stworzenia napisał:

„Woda jest zawsze bardzo pożyteczna, pokorna, cenna i czysta”.

Wśród rożnych naturalnych właściwości tego żywiołu święty wymieniał pokorę i czystość: a przecież są to przymioty chrześcijańskie, które mogła odkryć tylko dusza zakochana w pięknie natury i Ewangelii.

Wiele innych cech i zalet wody znajdziemy jeszcze w biblijnych księgach mądrościowych czy Psalmach, a także w innych księgach Pisma Świętego, ponieważ woda jest jednym z najczęściej powracających na kartach Biblii motywów.

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.
Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem:
ciemność była nad powierzchnią
bezmiaru wód, a Duch Boży unosił
się nad wodami. (Rdz 1, 1-2)

Już wtedy, u zarania dziejów, Duch stworzenia był bardzo aktywny, działał, czyniąc wodę podstawowym elementem stworzenia. Zaowocowało to darem życia udzielonym nieskończonej rzeszy istot żyjących (zob. Rdz 1, 20-22).

Uwzględniając rożne aspekty biblijnego przekazu, należy podkreślić, że woda ma ściśle określone znaczenie symboliczne i jasny sens duchowy – przede wszystkim oczyszcza i umacnia. Jako że woda służy zarówno do oczyszczenia fizycznego, jak i duchowego, wykorzystywana była przy udzielaniu błogosławieństw i w obrzędach oczyszczenia.

Pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serca nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. (Ez 36, 25-27).

Bezpośrednio po oczyszczeniu następuje odnowienie życia: w egzystencję, która się odradza, wchodzi Stwórca ze swoją świętością i czystością; nowe serce i nowy Duch!

Woda to jeden z najważniejszych symboli Ducha Świętego. W Apokalipsie czytamy: „I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka” (Ap 22, 1). Rzeka wody życia, która wypływa z tronu Boga, a ściślej Boga Ojca, przez Baranka, który jest wcielonym Słowem, symbolizuje właśnie Ducha Świętego, wyjaśnia nam św. Augustyn.1 Także słowa psalmisty z Psalmu 45, 5 – wskazuje w innym miejscu św. Augustyn – mówią o Duchu Świętym: „Odnogi rzeki rozweselają miasto Boże – uświęcony przybytek Najwyższego” (Ps 46, 5). Zdaniem psalmisty Duch Święty jest też rozległą rzeką, która nawadnia, użyźnia i rozwesela miasto niebieskie, sanktuarium, gdzie mieszka Najwyższy.

Oczyszczająca woda, przemieniający ogień, gołębica zwiastująca pokój, wiatr niosący życie, obłok, kryjący obecność Boga i osłaniający przed niebezpieczeństwami lud idący przez pustynię, wreszcie Paraklet, który broni i pociesza. Oto symbole Ducha Świętego wyjaśnione z biblijnego i teologicznego punktu widzenia. Książka dla każdego, kto chce wiedzieć więcej.

Książkę można znaleźć na stronie Wydawnictwa PROMIC tutaj>>

opr. ac/ac