Zarys wiary: Grzech i wspólnota

Zarys wiary - katechizm

GRZECH I WSPÓLNOTA

Wśród ludzi wyrządzających zło rzadko są tacy, którzy robią to dla samej satysfakcji (popełniania takiego czynu). Większość jednak widzi w tym najłatwiejszy sposób osiągnięcia korzyści. Każdy taki czyn ma dwa oblicza: bo kto kradnie - kradnie komuś. Sam pozornie zyskując, kogoś pozbawia własności. A kto, choćby we własnej obronie, szkaluje innych, ten niszczy wzajemne zaufanie i rani ludzkie uczucia.

Grzech nie jest sprawą „prywatną” ani jednorazową. Pociąga za sobą konsekwencje także wtedy, gdy na pierwszy rzut oka nikt nie wydaje się być pokrzywdzonym. Grzech przede wszystkim znieczula na zło. Może kusić innych do naśladowania i rozprzestrzeniać się jak epidemia. Grzechy chrześcijan zmniejszają także wiarygodność Kościoła i są przeszkodą w zbliżaniu się Królestwa Bożego. Dlatego w społeczności wierzących nie ma miejsca dla chrześcijan, którzy całkowicie sprzeciwiają się przykazaniu Bożemu - to znaczy głównemu przykazaniu miłości, i w takiej postawie uporczywie trwają. Ich wina wymaga nawrócenia i przebaczenia. Dopiero wtedy znów jest możliwa wspólnota.

Kto znieważył kogoś, musi wyrazić skruchę wobec Boga, ale musi także prosić o przebaczenie skrzywdzonego człowieka. Kto przywłaszcza sobie cudzy majątek, nie może powiedzieć, że wystarczy żałować. Musi naprawić wyrządzoną krzywdę. Bowiem pragnienie zadośćuczynienia jest miarą i sprawdzianem nawrócenia.

Chrześcijanin powinien być zawsze gotów wybaczyć. Kto doświadczył, że Bóg przebacza, ten również przebaczy bliźnim. Dlatego Jezus każe swym uczniom prosić: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Natomiast słowa z Listu do Efez jan: „Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce” (Ef 4, 26) mówią o tym, że nie możemy być mściwi i zacięci w swym - nawet słusznym - gniewie. Jako chrześcijanie musimy umieć okazywać miłosierdzie. Do przebaczenia nie potrzeba wielu słów, czasem wymowniejszy okazuje się gest pojednania.

Kościół ma szczególne okresy pokuty: okres przygotowania do Wielkanocy - Wielki Post, i okres Adwentu. Służą one kontemplacji, praktykowaniu dobra oraz odwracaniu się od grzechu. W parafiach w okresie Wielkiego Postu i Adwentu organizowane są w tym celu rekolekcje i misje.

Maksyma na wszystkie dni z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian:
Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj (Rz 12, 21).

opr. mg/lb