Któż jak Bóg

Wspomnienie (2) o śp. Biskupie Janie Chrapku, zmarłym w wypadku 18.10.2001

Biskup radomski Jan Chrapek zginął 18 października w wypadku samochodowym. Do tragicznego zdarzenia doszło w miejscowości Siekluki, powiat Białobrzegi (woj. mazowieckie). Volkswagen Golf, którym jechał bp Chrapek, zjechał na przeciwległy pas i zderzył się z ciężarówką star. Biskup wracał z Warszawy do Radomia, jechał na Mszę św. dla lekarzy, którą miał sprawować w jednym z radomskich kościołów. Miał 53 lata. Najprawdopodobniej przyczyną wypadku był zawał serca Biskupa.

Śp. bp Jan Chrapek urodził się 18 lipca 1948 r. w Józefinie (woj. świętokrzyskie); śluby wieczyste w zgromadzeniu michalitów przyjął 26 sierpnia 1969 r., a święcenia kapłańskie — 3 maja 1975 r.; w latach 1986—1992 był przełożonym generalnym Zgromadzenia św. Michała Archanioła; 25 marca 1992 r. został mianowany biskupem pomocniczym drohiczyńskim i biskupem tytularnym Cataquas, a sakrę biskupią przyjął 5 czerwca 1992 r.; od 25 maja do 10 lipca 1994 r. był administratorem diecezji drohiczyńskiej, a od 10 lipca 1994 r. biskupem pomocniczym toruńskim; był współorganizatorem wizyt apostolskich Ojca Świętego Jana Pawła II w Polsce w latach 1997 i 1999. 28 czerwca 1999 r. został mianowany biskupem radomskim, a kanonicznie objął diecezję 21 sierpnia 1999 r. Jego biskupie zawołanie brzmiało: „Quis ut Deus” (Któż jak Bóg). Był doktorem teologii, członkiem Komisji ds. Mediów Konferencji Episkopatów Europejskich odpowiedzialnym za media kościelne w Europie Środkowowschodniej, przewodniczącym Rady Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu, wykładowcą Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Do ulubionych lektur bp. Chrapka należały dzieła z zakresu mistyki chrześcijańskiej (św. Katarzyna Sieneńska, św. Teresa z Avili, św. Jan od Krzyża, bł. Henryk Suzo, Tomasz `a Kempis) oraz literatura z zakresu zagadnień duszpastersko-społecznych, poezja (Herbert, Miłosz, Szaruga, Tuwim, Kamieńska).

Jego dewizą życiową były słowa: „Idź przez życie tak, aby ślady twoich stóp przetrwały cię”. Interesował się muzyką poważną, malarstwem, turystyką, zbierał również pamiętniki.

Dzielmy się miłością

Dzielmy się miłością, aby otaczający nas świat ludzi potrzebujących stał się piękniejszy i bardziej braterski, a dobro wspólne mogło być nie tylko bronione, ale także wzbogacane naszą odpowiedzialną troską, inspirowaną wrażliwością serca kształtowanego Ewangelią. Tylko bowiem w ten sposób uratujemy Nadzieję i tym, z którymi wspólnie zamieszkujemy przestrzenie współczesnego świata, damy motywy nadziei, bez których trudno żyć i myśleć o przyszłości. W ten sposób nakreślamy także ramy „nowej wyobraźni miłosierdzia”, której tak bardzo nam dziś potrzeba. Szczególnie tej „nowej wyobraźni miłosierdzia” potrzebuje współczesny świat, także ten Polski.

Dzielenie się najpiękniej rozumianą miłością staje się dzisiaj imperatywem moralnym i najgłębszą potrzebą. Bez tego wysiłku nie zrealizujemy marzeń o lepszej przyszłości i nie potrafimy żyć w demokracji, czyniąc ją prawdziwie przyjazną człowiekowi. Również marzenie o zjednoczonej Europie i świecie jako globalnej, braterskiej wiosce stanie się tylko iluzją. Polska może być wymarzoną „Ojczyzną wszystkich”, gdy dostrzegając w niej potrzebujących, będziemy się dzielić z sobą nawzajem wolontariackim braterstwem i troskliwością. Tylko w dawaniu człowiek odnajduje siebie, dojrzewając do odpowiedzialności i pokazując, iż „miłosierdzie czynów nadaje nieodpartą moc miłosierdziu słów” (Jan Paweł II Novo millennio ineunte) (...)

Śpieszmy się kochać ludzi, by wypięknieli radością i rozkwitnęli Nadzieją, a Ojczyzna nasza by stała się wspólnotą ludzi wzajemnie się wspierających. Pamiętajmy, iż trudności i problemy, których dziś doświadczamy, są po to, byśmy je przezwyciężali w oparciu o łaskę Chrystusa oraz poprzez wspólną, w jedności realizowaną troskę o potrzebujących. Wolontariat jest obowiązkiem głęboko rozumianego patriotyzmu oraz fundamentem dojrzałej humanistycznej demokracji.

Z listu pasterskiego bp. Jana Chrapka, opublikowanego 29 stycznia 2001 r.

opr. mg/mg

« ‹ 1 › »

oceń artykuł