Aborcja i Biblia

Andrzej Muszala ks. Marek Starowieyski ks. Tadeusz Ślipko Aborcja Spojrzenie historyczne, teologiczne, filozoficzne i prawne ISBN: 978-83-61533-36-8 wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2010

Wybrane fragmenty Wstęp Historia legislacji polskiej w kwestii aborcji - Lata 1932-1956: prawny zakaz przerywania ciąży Struktura aktu przerywania ciąży Życie płodu fundamentalnym wyznacznikiem moralnego sensu przerywania ciąży Absolutne zło aborcji Aborcja i Biblia

Aborcja i Biblia

Nim jednak przejdziemy do omówienia poglądów pisarzy chrześcijańskich należy powiedzieć kilka słów na temat świata judaistycznego a więc Starego Testamentu.

W Starym Testamencie nie znajdujemy jakiejkolwiek wzmianki na temat aborcji, ponieważ, jak pisze O. Salij, Jakiekolwiek działania mające nie dopuścić do urodzenia poczętego już dziecka po prostu przekraczałyby wyobraźnię ludzi biblijnych, nieznana im była nawet pokusa na ten temat .

Niemniej jednak Żydzi aleksandryjscy stanęli przed tym problem, dość powszechnym w ich otoczeniu. Stąd też tekst Księgi Wyjścia 21,22n.: Gdyby mężczyźni bijąc się uderzyli kobietę brzemienną powodując poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to [winny] zostanie ukarany grzywną, jaką nałoży mąż tej kobiety, i wypłaci ją za pośrednictwem sędziów polubownych. Jeżeli zaś ona poniesie jakąś szkodę, wówczas on odda życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę, oparzenie za oparzenie, rana za ranę, siniec za siniec w przekładzie przez Septuaginty — w więc w przekładzie na język grecki dokonanym w Aleksandrii w III/II przed Chr. tekst ten brzmi: Jeśli bije się dwóch mężczyzn i uderzą kobietę ciężarną i ona poroni dziecko nieuformowane (to paidion me exeikonismenon ), zapłaci karę, jaką postanowi mąż kobiety, da wedle osądu. Jeżeli jednak był uformowany (exeikonismenon), da życie za życie, itd.

Jest to, jak widzimy, nie przekład, ale interpretacja tekstu na podstawie filozofii arystotelesowskiej, zawierająca ponadto sprzeczność: jeśli bowiem coś jest to paidion - dzieckiem (co podkreśla rodzajnik określony), nie może być nieuformowane. Niemniej jednak tekst tu przytoczony wywarł wpływ na literaturę żydowsko-hellenistyczną Ps. Fokilidesa, Filona i Józefa Flawiusza, którzy potępiając w sposób zasadniczy aborcję jako morderstwo, przyjmowali jednak jej możliwość w wypadku płodu jeszcze nieuformowanego .

Tekst ten wywarł również zasadniczy wpływ na literaturę chrześcijańską, jako że Septuaginta była tekstem Biblii używanym przez wczesnochrześcijańskich pisarzy greckich, uznawanym przez nich jako tekst Biblii niemalże natchniony, natomiast większość wczesnochrześcijańskich pisarzy łacińskich posługiwała się przekładem Vetus Latina Versio dokonanym na podstawie Septuaginty, nim w IV/V w. św. Hieronim dokonał przekładu Biblii z j. hebrajskiego (tzw. Wulgata) — ten jednak przekład przyjął się ostatecznie dość późno, tak że większa część pism wczesnochrześcijańskich łacińskich opierała się pośrednio na Septuagincie. Nie dziwimy się więc, że poprzez tę parafrazę tekstu biblijnego, tak wysoko cenionego przekładu, poglądy Arystotelesa wkroczyły do literatury patrystycznej.

Dość wątpliwą rzeczą wydaje się odnajdywanie tekstów na temat aborcji w Księdze Mądrości, choć powstała ona również w tym samym czasie, w środowisku aleksandryjskim .

Ani w Nowym ani w Starym Testamencie nie znajdziemy nauki na temat życia nienarodzonych. Chrystus bowiem formułował zasady podstawowe, z nich natomiast należało wysnuć rozwiązania szczegółowe. Próby odnalezienia tej problematyki u św. Pawła w Liście do Galatów wydają się wątpliwe; natomiast oskarżanie św. Pawła o oportunistyczne opuszczenie tej problematyki jest tak nonsensowne, że nie warto z nim dyskutować .

opr. aw/aw