Czy grzechy nieczyste mogą zamknąć człowieka na życie duchowe i przyjaźń z Bogiem?

Bp Jan Szkodoń

Odpowiedzi na 101 pytań o duchowość w życiu codziennym

Copyright © Wydawnictwo WAM 2003

Czy grzechy nieczyste mogą zamknąć człowieka na życie duchowe i przyjaźń z Bogiem?

Świat współczesny jest pełen grzechów nieczystych. Zdrady małżeńskie, brak poszanowania dla świętości ciała w środkach przekazu, niezachowanie czystości przedmałżeńskiej. Zło dziś polega też na tym, że tych grzechów nie uznaje się za zło, ale za znak miłości, wolności i tolerancji. Usprawiedliwia się związki homoseksualne, ponowne związki, małżeństwa „na próbę” traktowane są jako zjawisko normalne. Pornografia jest obecna w filmach, czasopismach, książkach, nieczystość wiąże się z antykoncepcją, a także z aborcją. Każdy grzech oddala od Boga, grzechy nieczyste również. Brak opanowania, skierowanie umysłu i serca ku przyjemnościom ziemskim, wbrew Bożej woli, sprawiają, że człowiek staje się coraz mniej wrażliwy na sprawy duchowe i wieczne. Czystość jest to panowanie nad popędem seksualnym, a także nad uczuciami, kierując się rozumem i wiarą, zgodnie z własnym powołaniem.

Czystość małżeńska wyraża się w wierności, także uczuciowej, wobec współmałżonka, nawet jeśliby małżonek zdradził. Czystością małżeńską jest zachowanie zasad etycznych, dotyczących współżycia i odpowiedzialnego rodzicielstwa. Do całkowitej wstrzemięźliwości wezwane są osoby samotne. Wierzący młodzi narzeczeni przygotowują się na łaskę sakramentu małżeństwa, rozwijając swoje życie duchowe, a także troszcząc się o zachowanie czystości przedmałżeńskiej. W ten sposób umacniają swoją miłość, uczą się ofiarności, wyrzeczenia, postawy czekania i wierności, uczą się oparcia o Boga i Jego miłość. Czystość całkowita, Bogu poświęcona, podjęta dla Królestwa Niebieskiego (por. Mt 19, 12) jest darem Bożym. Ten dar przyjmuje człowiek dzięki łasce wiary. Odpowiedzią na dar jest ślub czystości i trwanie w czystości. Wybór celibatu, czystości, jest wyborem Chrystusa przez człowieka, naśladowaniem Go. Jest to także naśladowanie Matki Najświętszej. Przez czystość całkowitą, Bogu oddaną, człowiek oddaje siebie do dyspozycji Jezusa Chrystusa i do dyspozycji Jego Kościoła. Czystość, jest zapowiedzią czasów eschatologicznych (por. Mt 22, 30).

Życie według rad ewangelicznych zapewnia duchową płodność. Ojcostwo i macierzyństwo duchowe są jednym z owoców płodności. Całkowita czystość zawiera w sobie wyrzeczenie, ogołocenie, jest wyborem samotności, ale jest też źródłem duchowej radości, jest do dar dla ludzi biednych, samotnych i potrzebujących. Świat współczesny potrzebuje takiego świadectwa, nawet jeśli go nie doceni. Nad czystością, tak jak nad każdą cnotą, trzeba pracować, prosząc o Bożą łaskę i współpracując z nią.

Fundamentem zachowania czystości w każdym powołaniu jest wiara i wypływająca z niej modlitwa, spowiedź, Eucharystia. Pomocą w zachowaniu czystości jest otwarcie się na bliźnich, poświęcenie, zaangażowanie w apostolstwo, szczególnie ważne jest umartwienie, dyscyplina, kontrolowanie siebie w lekturze, filmach, wyobraźni. W życiu człowieka ważna jest roztropność. Jest to odpowiedzialność za znajomości, kontakty, słowa i gesty. W czystości wyraża się odpowiedzialność za duszę drugiego człowieka, za jego zbawienie. Ważne jest, by często rozważać prawdę o godności ciała, które jest świątynią Ducha Świętego. O dar czystości trzeba się codziennie modlić, to
dotyczy małżonków, osób samotnych i osób składających ślub czystości.

„Teraz zrozumiałam, jak bardzo powinniśmy się modlić za grzeszników, a szczególnie za nasze wychowanki [...]; gorliwość o zbawienie dusz powinna się palić w sercach naszych” (Dz, 349-350).

„Od tej pory mam rozwiązane skrzydła do lotu i pragnę szybować w sam żar słońca. Nie zatrzyma się lot mój, aż spocznie w Nim na wieki. Jeżeli szybujemy bardzo wysoko, to wszystkie opary i mgły, i chmury mamy pod stopami, a cała istota zmysłowa musi podlegać duchowi” (Dz, 234).

opr. ab/ab