Fragmenty pierwszego rozdziału książki "Dobry i piękny Bóg. Pokochać Boga, jakiego znał Jezus"
James Bryan Smith Dobry i piękny Bóg.
Pokochać Boga, jakiego znał Jezus
|
fragmenty:
|
Gdy już przyswoimy sobie odpowiednie narracje, musimy sprawić, aby stały się one ważną częścią naszego życia. W tym celu powinniśmy podejmować pewne działania, dzięki którym opowieści zaistnieją nie tylko w naszej głowie, lecz także w duszy i ciele. Czynności te możesz nazywać „praktykami duchowymi”, ja jednak wolę nazwę „ćwiczenia kształtujące duszę”. Tak naprawdę bowiem praktyki duchowe w ogóle nie mają duchowego charakteru. Określanie ich przymiotnikiem „duchowy” sprawia, że ludzie wykonują je w samotności, gdyż pragną stać się bardziej „uduchowieni” — cokolwiek miałoby to oznaczać. Często nie przyświeca im w tym żaden konkretny cel, lecz poddańczo trzymają się zasad, aby zyskać uznanie innych oraz Boga. Praktyki te wiodą nas bezpośrednio ku wiedzy, nie ku cnotliwości. Niemniej są to mądre działania, które pomogą nam dokonać zmiany w naszych sercach.
źródło: photogenica.pl
Sportowcy zdają sobie sprawę z tego, jak ważny jest trening. Biegają, podnoszą ciężary i nieustannie ćwiczą, aby na zawodach wykazać się swobodą, sprawnością i siłą. W kilku wersetach Biblii święty Paweł porównuje życie chrześcijanina właśnie do takiego treningu (1 Kor 9,25; 1 Tym 4,7—8; 2 Tym 2,5). Chrześcijanie angażują się bowiem w praktyki duchowe po to, by trenować duszę i w ten sposób zmieniać swoje życie.
Czy kiedykolwiek w życiu podjąłeś próbę wykonywania ćwiczeń duchowych (takich jak modlitwa, czytanie Biblii czy odosobnienie)? Jeśli tak, jaki był ich cel i rezultat?
Praktyki duchowe powinny mieć efekt terapeutyczny. Osoby, które poddawane są fizjoterapii, wykonują ćwiczenia polegające na rozciąganiu czy podnoszeniu kończyn, ponieważ chcą poprawić swoją sprawność. W podobny sposób powinniśmy myśleć o ćwiczeniach kształtujących duszę. Wykonujemy je (nawet jeśli czasem sprawiają nam lekki ból), ponieważ chcemy lepiej funkcjonować. Są niezbędnym elementem duchowej przemiany.
opr. ab/ab