Błogosławieni Andrzej de Soveral, Ambroży Franciszek Ferro i 28 towarzyszy

Ks. Andrzej de Soveral urodził się około r. 1572 w Săo Vicente na wyspie Santos, na wybrzeżu dzisiejszego stanu Săo Paulo. Został ochrzczony w rodzinnej miejscowości, w kościele św. Wincentego Męczennika. Prawdopodobnie uczęszczał do kolegium Meninos de Jesus, założonego przez jezuitów w Săo Vicente w r. 1553. Tam właśnie zrodziło się jego powołanie zakonne. 6 sierpnia 1593 r., w wieku 21 lat, wstąpił do Towarzystwa Jezusowego i rozpoczął nowicjat w kolegium stanu Bahia, gdzie uczył się łaciny, teologii moralnej oraz języka miejscowych Indian. Następnie został wysłany do kolegium jezuickiego w mieście Olinda w stanie Pernambuco, które w tym czasie było centrum misyjnym prowadzącym katechizację Indian w całym tym regionie.

Jego pierwszym doświadczeniem misyjnym była podróż po terytorium zamieszkałym przez Indian ze szczepu Potiguar. Udał się tam w 1606 r. wraz z ks. Diogo Nunesem. Przy tej okazji odwiedził jedną z wiosek indiańskich, na której czele stała nawrócona już i ochrzczona Indianka Antonina Potiguar. Ks. Andrzej ochrzcił tam dużą rzeszę Indian i pobłogosławił małżeństwo samej Antoniny Potiguar.

Nazwisko ks. Andrzeja de Soveral nie figuruje w katalogach jezuickich po r. 1607, co wskazuje na to, iż w pewnym momencie opuścił on Towarzystwo Jezusowe. Dokumenty potwierdzają, że już w r. 1614 był proboszczem w Cunhaú jako ksiądz diecezjalny.

Cunhaú położone było w stanie Rio Grande, który początkowo był kolonią portugalską, a w r. 1630 został zajęty przez Holendrów, wyznawców kalwinizmu. Zaczęli oni sprowadzać swoich pastorów i ograniczać wolność religijną katolików, a potem coraz bardziej ich prześladować. W stanie Rio Grande istniały dwie parafie katolickie: Cunhaú i Natal. 16 lipca 1645 r. oddział złożony z żołnierzy holenderskich i miejscowych Indian wtargnął do kościoła w Cunhaú, w którym ks. Andrzej de Soveral odprawiał niedzielną Mszę św. dla swojej wspólnoty. Napastnicy zamknęli drzwi do kaplicy i wymordowali wszystkich wiernych wraz z kapłanem. Zdołano zidentyfikować tylko jednego ze świeckich męczenników: Domingosa Carvalho.

Po wydarzeniach w Cunhaú katolicy w całym stanie Rio Grande zaczęli się ukrywać. Władze holenderskie były jednak bezwzględne. 3 października 1645 r. parafianie z miasta Natal zostali doprowadzeni nad brzeg rzeki Uruaçu wraz ze swym proboszczem ks. Ambrożym Franciszkiem Ferro, Portugalczykiem, i tamë umęczeni.

Pozostali męczennicy z Uruaçu:

• Mateusz Moreira
• Manuel Rodrigues de Moura z żoną
• Stefan Machado de Miranda
• i jego dwie córki
• Antoni Vilela Cid
• Antoni Vilela młodszy wraz z córką
• Jan Martins
• i siedmiu młodych towarzyszy
• Córka Franciszka Diasa młodszego
• Jan Lostau Navarro
• Józef do Porto
• Franciszek de Bastos
• Diogo Pereira
• Wincenty de Souza Pereira
• Franciszek Mendes Pereira
• Jan da Silveira
• Szymon Correia
• Antoni Barracho.

opr. mg/mg