Bł. Iwan Merz

Urodził się w Banja Luce 16 grudnia 1896 r., został ochrzczony 2 lutego 1897 r. Wychował się w środowisku liberalnym. Szkołę średnią ukończył w rodzinnym mieście w 1914 r. Po maturze przez trzy miesiące studiował na Akademii Wojskowej, a potem na uniwersytecie w Wiedniu. W marcu 1916 r. został zmobilizowany, a następnie wysłany na front włoski.

Okropności wojny pobudziły jego rozwój duchowy. 5 lutego 1918 r. w swoim dzienniku napisał: «Nigdy nie zapomnę o Bogu. Pragnę zawsze być z Nim zjednoczony. To byłoby straszne, gdyby ta wojna niczego mnie nie nauczyła. Muszę rozpocząć życie odnowione w duchu pogłębionego katolicyzmu. Oby tylko Pan zechciał mi pomóc, ponieważ człowiek nic nie może uczynić o własnych siłach».

Po wojnie kontynuował studia najpierw w Wiedniu, a następnie w Paryżu. W 1922 r. był nauczycielem języka i literatury francuskiej w arcybiskupim gimnazjum klasycznym w Zagrzebiu. W 1923 r. uzyskał stopień doktora na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Zagrzebskiego.

Doświadczenia wojenne, studia i refleksje doprowadziły do głębokiego przełomu w jego życiu wewnętrznym, w którego następstwie oddał się całkowicie Chrystusowi, składając ślub dozgonnej czystości.

Wolny czas Iwan Merz całkowicie poświęcał wychowaniu młodzieży. Założył Związek Orła Chorwackiego, organizację, której przyświecała dewiza: «Ofiara — Eucharystia — Apostolstwo». Był jednym z pionierów ruchu liturgicznego w Chorwacji, systematycznie wprowadzał Akcję Katolicką. Wielu uważało go za «filar chorwackiego Kościoła». Zamierzał stworzyć świecki instytut — wspólnotę poświęcającą się pogłębianiu wiary wśród ludu, ale tego planu nie udało mu się zrealizować.

Zmarł 10 maja 1928 r. w Zagrzebiu, ofiarując swoje życie za młodzież.

Był człowiekiem żywej wiary, modlitwy i Eucharystii. Pozostawił cenny testament duchowy oraz bogatą spuściznę w postaci różnego rodzaju pism: dzienników, artykułów, szkiców, rozważań, do których siągają kolejne pokolenia Chorwatów.

Jan Paweł II podczas pierwszej podróży do Chorwacji wyraził się o Iwanie Merzu jako «wiernym świeckim aktywnie zaangażowanym w dawanie świadectwa Ewangelii w dzisiejszym świecie» (przemówienie w Zagrzebiu, 10 września 1994 r.).

opr. mg/mg