Zapomniani święci - święty Fantyn

Fantyn żył w X wieku. Został mnichem w wieku trzynastu lat. Początkowo pracował jako kucharz, później został furtianem. Był mnichem bizantyjskiego klasztoru św. Merkurego w Kalabrii (dzisiejsze Włochy). Najprawdopodobniej później został opatem tej kolonii mnichów greckich. Wiódł życie pełne umartwień i pokuty. Jadł tylko surowe warzywa, a większość czasu spędzał na przepisywaniu ksiąg. Miał wizje mistyczne.

Pod koniec swojego życia, w wyniku najazdu Saracenów, którzy wypędzili go z klasztoru, udał się na Wschód. Wziął ze sobą dwóch uczniów, Witalisa i Nikifora. Podczas rejsu do Grecji zabrakło wody pitnej. Wówczas Fantyn uczynił znak krzyża nad dzbankiem wody morskiej, a ta zmieniła się w wodę słodką.

W Grecji odwiedził Ateny, Korynt oraz Larissę. Mieszkał przez cztery miesiące w klasztorze pod wezwaniem św. Menasa. Dotarłszy do Tesalonik nauczał oraz uzdrawiał. Fantyn zmarł około 980 roku w Tesalonice.

Niektórzy łączą postać Fantyna z Fantynem z Taurianum.

opr. aś/aś