Św. Brygida Szwedzka

Urodziła się w Finstad w Szwecji w 1302 r. w rodzinie arystokratycznej. Jej ojciec, Birger Persson, był rządcą prowincji Uppland. Już w dzieciństwie została obdarzona mistycznymi wizjami Chrystusa. W 1316 r. wyszła za mąż za Ulfa Gudmarssona. Urodziła ośmioro dzieci. Wraz z mężem odbyła wiele pielgrzymek do głównych chrześcijańskich sanktuariów w Europie i Ziemi Świętej. W uznaniu jej talentu pedagogicznego król Szwecji Magnus II powierzył jej wychowanie swoich dzieci. Po śmierci męża w 1344 r. z coraz większym poświęceniem oddawała się działalności charytatywnej i modlitwie. Posłuszna woli Chrystusa, objawionej w mistycznych wizjach, udzielała napomnień ówczesnym monarchom, aby przywrócili chrześcijański pokój i porządek w Europie. W tym okresie założyła Zakon Najświętszego Zbawiciela. W 1349 r. udała się do Rzymu, aby zabiegać o powrót papieża z Awinionu i jedność podzielonego Kościoła. W Wiecznym Mieście pozostała aż do śmierci, która nastąpiła 23 lipca 1373 r. podczas Mszy św. odprawianej w jej pokoju. Dzieło św. Brygidy kontynuowała jedna z jej córek, Katarzyna, która również była świętą. W 1391 r. Bonifacy IX kanonizował Brygidę, a w 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy, podkreślając, że święta przez swoje głębokie zrozumienie tajemnicy Chrystusa i Kościoła «przyczyniła się do budowy wspólnoty kościelnej w szczególnie krytycznym momencie jej dziejów» (List apostolski motu proprio «Spes aedificandi», «L'Osservatore Romano», wyd. polskie, n. 12/1999, s. 14).

opr. mg/mg