Św. Koleta

Liturgia

Michał Gryczyński

Św. Koleta

święty tygodnia - 6 marca

Koleta to skrócona forma imienia Nicolette, żeńskiego zdrobnienia imienia Mikołaj. Święta, która je nosiła, była długo wyczekiwanym dzieckiem, a szczęśliwi rodzice - przypisując narodziny córki wstawiennictwu św. Mikołaja - nadali jej imię owego orędownika. Wyrosła z niej wielka mistyczka i charyzmatyczka, słynąca z nabożeństwa do dusz czyśćcowych,

Nazywała się Nicolette Boylet, a przyszła na świat 13 stycznia 1381 r. we francuskiej Pikardii. Była już pełnoletnia, kiedy - po śmierci obojga rodziców - znalazła się pod opieką Raoula de Roye, opata benedyktynów w Corbie, gdzie za życia jej ojciec był cieślą. Odrzuciła kilka ofert matrymonialnych i wstąpiła do klasztoru beginek, potem przeniosła się do benedyktynek, a w końcu trafiła do klarysek. Ostatecznie zdecydowała się jednak na żywot pustelnicy i za zezwoleniem opata została zamurowana w celi jako rekluza. Był to dla niej czas intensywnych przeżyć mistycznych. Cztery lata później, po czasowej utracie wzroku i mowy, opuściła celę i w 1406 r. została zwolniona ze ślubowanego odosobnienia. Pod wpływem wizji mistycznej przystąpiła wówczas do dzieła reformowania zakonu klarysek. Wsparcia udzielił jej specjalną bullą Benedykt XIII, a pomagali jej franciszkanie: przełożony generalny Wilhelm z Casale oraz Henryk de Baume, w którego majątku rodzinnym w Baume-de-Frontanay założyła pierwszą zreformowaną wspólnotę. Przez kolejne lata reformowała istniejące klasztory i tworzyła nowe.

Dużo czasu spędzała w podróżach, pomiędzy Francją, Włochami a Niemcami, spotkając się m.in. ze św. Janem Kapistranem i św. Wincentym Ferrero. Być może w 1429 r. widziała się w Moulins także ze św. Joanną d'Arc? Zmarła 6 marca 1447 r. w belgijskiej Gandawie, beatyfikowano ją w 1625, a kanonizowano w 1807 r.

opr. mg/mg