Pytać i słuchać

Zdzisław Józef Kijas OFMConv KTO SZUKA BOGA Napomnienia św. Franciszka ISBN: 978-83-7505-670-9 wyd.: WAM 2011

Wybrane fragmenty WSTĘP NAPOMNIENIE PIERWSZE Ciało Pańskie, czyli o posiadaniu wizji swojego życia Problematyka Tylko ten, kto kocha, słucha najpełniej Słuchać i po-słuchać Pytać i słuchać Aby znaleźć odpowiedź Wizja życia

Pytać i słuchać

Pytania są bardzo ważne. Przykuwają i zajmują uwagę. Nie sposób im się oprzeć. Zmuszają do określonej duchowej i intelektualnej aktywności w nadziei znalezienia właściwej, pełnej odpowiedzi. Dają początek wewnętrznej dynamice. Wyrywają człowieka z błogiego spokoju, z pewnej inercji, intelektualnego lenistwa. Tak właśnie postępował Jezus. Zadawał ludziom pytania, zachęcając ich do szukania odpowiedzi. Stawiał ich przed piękną szansą poznania tajemnicy Jego osoby i zarazem rzeczywistości, w której sami żyją. Ułatwiał im zdobywanie wiedzy przez doświadczenie, przez osobiste odkrywanie prawdy. Służyły temu przypowieści, ale także pytania, analogie, odwoływanie się do tekstów Starego Prawa, do fi gur starotestamentowych. Chrystus nie zadowalał się prostą odpowiedzią, rozwiązaniem chwilowym i powierzchownym. Zachęcał do pójścia dalej w szukaniu, do znajdowania rozwiązań pełnych, ostatecznych, rozstrzygających.

Jest sprawą ważną, aby osobiście pytać i nauczyć się słuchać pytań, jakie stawiają inni. Kiedy człowiek przestaje pytać, umiera, dosłownie i w przenośni. Im poważniej jednak traktuje swoje życie, im bardziej odpowiedzialnie podchodzi do swojego powołania, stawia tym więcej i tym poważniejszych pytań. Kiedy ogarnia go życiowa rozpacz lub kiedy ściska go wewnętrzny ból, rzadko dochodzi do stawiania pytań, ponieważ człowiek chce się poddać, zrezygnować, chce niejako wycofać się z życia. Zawsze w takich chwilach osoba przyzwala, aby chwilowe problemy zaczynały brać górę nad nią, stając się poniekąd jedyną (słuszną) odpowiedzią w przeżywanej sytuacji. Oznacza to, że w istocie osoba zrezygnowała z kreatywności, z szukania osobistej odpowiedzi na to, co niesie życie.

Pytania odświeżają duszę i świadomość człowieka. Odświeżają również jego życiowe powołanie, przypominając mu na nowo, kim jest lub kim być powinien. Tylko pytanie, które sobie stawia lub które stawiają mu inni, jest w stanie rozbudzić w nim nowe pragnienia lub wskazać mu nowe cele, wprowadzić go w nową rzeczywistość, dotąd nieznaną lub być może ignorowaną przez niego. Podobnie jak wielkie pytania wprowadzają osobę w wielką, świętą tajemnicę, tak małe lub niewiele znaczące pytania obniżają loty jego ideałów. Kto szuka i rzeczywiście pragnie znaleźć doskonałość, musi wkroczyć z odwagą i pokorą w tajemnicę pytań, w przeciwnym razie nigdy nie znajdzie rozwiązania. Pytanie i odpowiedź idą razem, stając się drogą życia. Dzięki nim człowiek poszerza i pogłębia znajomość siebie samego i tego, co go otacza. Prawdziwie wielkie pytanie rodzi się w ciszy jego serca. Również w jego ciszy człowiek potrafi usłyszeć pytania stawiane przez innych. Jest również ważne, aby słuchać pytań, jakie kieruje Bóg. Usłyszy się je wtedy, kiedy dusza wyciszy się wewnętrznie, oddali od siebie wszelki hałas — duchowy i materialny, wewnętrzny i zewnętrzny. Kiedy człowiek przestaje słuchać wyłącznie siebie, może usłyszeć głos Boga, który stawia pytania o sens jego życia, o znaczenie wydarzeń, których się doświadcza, o wartość problemów, których jest się uczestnikiem.

opr. ab/ab