Na początku

W Biografii Ducha Świętego pisałam, jak zachwyca mnie pierwsza księga Pisma Świętego czytana w oryginale. Jej brzmienie porywa. Jest jak deszcz, który spada na wyschłą ziemię i użyźnia ją, by mogła przyjąć ziarno i wydać owoc. W jej rozdziałach, wersach i słowach czy nawet literach kryje się wielka Tajemnica, kryje się sam Bóg. Mówi o sobie dużo, ale nie zawsze wprost.

Rabini uważają, że litera bet, która rozpoczyna Pięcioksiąg, jest szczególna. Mówią też, że Bóg nieprzypadkowo otworzył nią zapis świętej historii. W alfabecie hebrajskim każda z liter odpowiada konkretnemu słowu. Bet to dom. Bóg zaczyna opowieść o Sobie od słowa dom. W Torze³ nic nie jest przypadkiem, mówią rabini, a ja im wierzę! Najwyższy chce mówić do ciebie tak, żebyś zrozumiał. Dobra Nowina to nie tylko Nowy Testament, to nie tylko Ewangelie. Bóg ukrył ją także w Starym Testamencie, już od pierwszych stron i wersów Pięcioksięgu. Nie mówi jeszcze wprost, ale już przygotowuje człowieka na coś niezwykłego. Bóg cię stworzył, żeby mieć z tobą wspólnotę domu! On nie chce być odległym stwórcą, chce mieć z tobą rodzinną relację. Nie umieszcza człowieka w świecie jako przybłędy nie wiadomo skąd, stawia go w domu. Myślę, że doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że dom to coś więcej niż ściany i dach, że to tak naprawdę więź i miłość, którą darzymy siebie nawzajem. Bóg zaczyna właśnie od relacji i od uczucia, które popycha go ku dziełu stworzenia. Chce stworzyć dom, chce wejść w relację, chce kochać z wzajemnością. Tak w pierwszej literze Tory przedstawia się Bóg.

fragment pochodzi z książki: Maria Miduch BIOGRAFIA BOGA OJCA ISBN: 978-83-277-1123-6 wyd.: Wydawnictwo WAM 2016

Czy to wszystko, co o sobie mówi w tej niepozornej literce alfabetu? Z pewnością nie. Żydowscy badacze pisma mówią też o samym kształcie bet. W uproszczeniu wygląda ona jak pozbawiony jednej bocznej ściany prostokąt. Mówi się, że równoległe linie tego znaku symbolizują niebo i ziemię, a pionowa początek czasu. Człowiek został stworzony zaraz na początku dziejów i postawiony pomiędzy niebem a ziemią. Ma patrzeć przed siebie, bo z tej strony nie jest niczym ograniczony. Dlaczego? Bo Bóg stworzył go wolnego! Dom przestaje być domem, jeśli ma zamknięte drzwi. Do domu można zawsze wejść i zawsze z niego wyjść. Bóg obdarzył człowieka wolnością, ponieważ go kocha. Nie chciał więzienia i nie chciał niewolnika, ale wolne dziecko. Tak! Bóg obdarza wolnością, bo tylko wtedy Jego miłość może być naprawdę odwzajemniona. On chce być Ojcem, nie panem mającym pod sobą niewolników.

Przywykliśmy do patrzenia na opis stworzenia jak na opis pracy twórczej artysty i na pewno coś w tym jest. Ale to nie jest pierwsza cecha Boga, którą widzi w Księdze Rodzaju czytelnik zanurzony w środowisku i kulturze biblijnego Bliskiego Wschodu. Jemu Bóg objawi się jako Ojciec, jako rodzic, jako Ten, który daje życie. To zupełnie co innego: być autorem dzieła i być rodzicem. Inny jest związek obrazu z malarzem, wiersza z poetą, a inny ojca z dzieckiem. Bóg daje życie światu, powołuje go do istnienia, poczyna świat i wszystko, co na nim istnieje. Od Niego pochodzi życie i On je podtrzymuje. Przez akt stworzenia Bóg staje się Ojcem dla stworzeń. Poprzez to, co powołał do istnienia, zostaje określona Jego relacja do świata. Relacja bardzo bliska i zarazem niezwykle tajemnicza. Niepojęty i Nieogarniony wiąże się ze stworzeniem w sposób zupełnie wyjątkowy - chce z nim tworzyć wyjątkową wspólnotę - rodzinę.

³ Żydzi dzielą swoje Pismo Święte (chrześcijański Stary Testament) na Torę (Pięcioksiąg), czyli pierwszych pięć ksiąg Biblii; Proroków, czyli księgi znane nam jako prorockie i część tych, które nazywamy historycznymi, oraz Pisma, czyli część ksiąg historycznych, Psalmy i księgi dydaktyczne.