Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)
Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak
Wydawnictwo WAM, Kraków 2002
(gr. „powtórnie udzielający chrztu”) Ruch, który powstał w wieku XVI (przede wszystkim w Niemczech, Holandii i Szwajcarii); jego zwolennicy uważali chrzest dzieci za nieważny i głosili konieczność „powtórnego chrztu” dorosłych. Dzieli się na kilka grup, z których najsławniejszej przewodził Tomasz Münzer (ok. 1490-1535), przywódca wojny chłopskiej (1522-1525). Inna grupa anabaptystów próbowała ustanowić rządy teokratyczne w Monastyrze (1533-1535) pod wodzą Jana Mattysa i Jana z Lejdy. Spadkobiercami anabaptystów byli mennonici, spotykani głównie w Ameryce Północnej, którzy szli śladami Mennona Simonsa (1496-1561). Zob. chrzest dzieci, teokracja.
opr. mg/mg