Ex opere operantis ... operato

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Ex opere operantis

(łac. „na podstawie tego, czego dokonał działający”) Usposobienie podmiotu konieczne przed przyjęciem sakramentu, które jednak działa nie jako przyczyna, lecz raczej jako warunek pełnej skuteczności łaski Bożej (zob. DH 781, 1451, 1601-1613; ND 1309, 1311-1323, 1410). Zob. sakrament.

Ex opere operato

(łac. „na podstawie dokonanej czynności”) Obiektywna owocność i skuteczność sakramentów, która jest niezależna od postawy lub zasług przyjmującego, czy szafarza. Zob. donatyzm.

opr. mg/mg