Kardiognozja (czytanie w sercu)

Hasło z "Leksykonu pojęć teol. i kośc." (WAM 2002)

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Czytanie w sercu (kardiognozja)

(gr. „kardiognosis = wiedza, znajomość serca”) Wyrażenie zaczerpnięte ze wschodniego chrześcijaństwa na oznaczenie wglądnięcia w ludzkie serce ogarnięte tęsknotą za Bogiem, który widzi, co się w sercu dzieje, i nie wydaje sądów na podstawie pozorów (np. 1 Sm 16, 7; Jr 20, 12). Sam Jezus także znał tajemnice ludzkiego serca (Mk 2, 6-8; J 2, 25). Właśnie wglądu w to, co jest ukryte w sercu człowieka (1 P 3, 4), oczekuje się od kierownika duchownego, po rosyjsku określanego mianem starzec, a po grecku geron. Zob. rozróżnienie duchów, serce.

opr. mg/mg

« ‹ 1 › »

oceń artykuł