Soteriologia

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Soteriologia

(gr. „nauka o zbawieniu”) Systematyczna interpretacja zbawczego dzieła Chrystusa na korzyść ludzi i świata. Nowy Testament uznając, że Chrystus umarł i powstał z martwych, żeby zbawić grzeszną ludzkość (Mk 14, 24; J 11, 49-52; Rz 4, 25; 5, 6-11; 1 Kor 15, 3; 1 P 1, 3), utrzymuje również, że zbawcza funkcja i osobowa tożsamość Chrystusa jako Syna Bożego są od siebie nierozdzielne. Nowy Testament, podobnie jak stosuje różne tytuły mesjańskie do Jezusa, tak też Jego dzieło zbawcze rozumie na różne sposoby, przede wszystkim jako zwycięskie wyzwolenie, jako wynagrodzenie i jako przekształcającą miłość (J 1, 29; 13, 1; 16, 33). Pod wpływem Filipa Melanchtona (1497-1560) i innych spojrzenie na zbawcze dzieło Chrystusa dość często częściowo odrywano od chrystologii. Bywało i tak, że w traktatach soteriologicznych zajmowano się badaniem „obiektywnego” zbawienia w oderwaniu od „subiektywnego” przysposobienia przez łaskę. Ogólnie rzecz biorąc, współczesna teologia zachodnia próbuje skończyć z rozdarciem między soteriologią a chrystologią. Tam, gdzie nie przeważył wpływ myśli zachodniej, teologia wschodnia zawsze rozważała razem osobę i zbawcze dzieło Chrystusa. Zob. chrystologia, ekonomia, ekspiacja, łaska, miłość 2, odkupienie, odpokutowanie, zadośćuczynienie, zbawienie.

opr. mg/mg