Przemówienie podczas Synodu Biskupów, 07.10.2005
W moim wystąpieniu pragnę nawiązać do drugiej części Instrumentum laboris, dotyczącej wiary Kościoła w tajemnicę Eucharystii, a dokładniej do zakończenia drugiej części. Punktem wyjścia moich refleksji są konkretne doświadczenia Kościoła lokalnego na Białorusi w zestawieniu z tym, co można obserwować w innych krajach świata. Na tym podłożu powstało kilka konkretnych propozycji:
— należy przywrócić tabernakulum centralne miejsce w kościele, aby podkreślić wiarę w rzeczywistą obecność Jezusa w znakach sakramentalnych;
— trzeba opracować zespół precyzyjnych norm regulujących projektowanie budynków sakralnych, aby architektura sprzyjała spotkaniu człowieka z Jezusem obecnym w Eucharystii;
— w kościołach, które są zabytkami historycznymi, trzeba stworzyć atmosferę głębokiego szacunku do Najświętszego Sakramentu, aby w żadnym wypadku względy ekonomiczne czy komercyjne nie umniejszały ich rangi domu Bożego;
— kościoły muszą być otwarte również poza godzinami liturgii, aby dać ludziom możliwość spotkania z Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie;
— należy wprowadzać, zwłaszcza w miastach, adorację eucharystyczną, przynajmniej w pewnych godzinach dnia, podczas której można by również przystępować do sakramentu pojednania; na podstawie naszych doświadczeń mogę powiedzieć, że miejsca, w których odbywa się adoracja eucharystyczna, sprzyjają rozwojowi zdrowej pobożności.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (1/2006) and Polish Bishops Conference