Z ufnością przyzywajmy Matki Miłosierdzia

Benedykt XVI

Z ufnością przyzywajmy Matki Miłosierdzia

18 XI 2011 — Wizyta w katedrze w Kotonu

Z lotniska Benedykt XVI udał się do katedry Matki Bożej Miłosierdzia, gdzie modlił się przy grobach byłych arcybiskupów Christophe'a Adimou (1971-90) i Isidore'a de Sousy. Po odśpiewaniu przez zgromadzonych biskupów i wiernych hymnu «Te Deum» przemawiali metropolita Kotonu abp Antoine Ganyé i Papież. Z katedry Ojciec Święty odjechał do nuncjatury apostolskiej, w której mieszkał w czasie pobytu w Beninie.

Księża kardynałowie, księże arcybiskupie i drodzy bracia w biskupstwie, księże rektorze katedry, drodzy bracia i siostry!

Starożytny hymn Te Deum, który zaśpiewaliśmy, wyraża nasze uwielbienie Boga po trzykroć świętego, który gromadzi nas w tej pięknej katedrze Matki Bożej Miłosierdzia. Z wdzięcznością oddajemy hołd spoczywającym tutaj dawnym arcybiskupom: Christophe'owi Adimou i Isidore'owi de Sousie. Byli oni heroicznymi robotnikami w winnicy Pańskiej, a pamięć o nich jest wciąż żywa w sercach katolików i wielu Benińczyków. Obydwaj hierarchowie byli, każdy na swój sposób, pasterzami pełnymi gorliwości i miłosierdzia. Poświęcili się bez reszty służbie Ewangelii i ludowi Bożemu, zwłaszcza osobom najsłabszym. Wszyscy wiecie, że abp de Sousa był miłośnikiem prawdy i odegrał decydującą rolę w demokratycznych przemianach waszego kraju.

Skoro wychwalamy Boga za cuda, które nieustannie czyni dla ludzkości, zachęcam was do pomedytowania przez chwilę nad Jego nieskończonym miłosierdziem. Ta katedra jest opatrznościowo stosownym do tego miejscem. Historia zbawienia, której kulminacją jest wcielenie Jezusa, a swoje całkowite wypełnienie znajduje w misterium paschalnym, jest wspaniałym objawieniem miłosierdzia Bożego. W Synu objawił się «Ojciec miłosierdzia» (2 Kor 1, 3), który — zawsze wierny swojemu ojcostwu — «pochyla się nad każdym synem marnotrawnym, nad każdą ludzką nędzą, nade wszystko zaś nad nędzą moralną, nad grzechem» (por. Jan Paweł II, Dives in misericordia, 6). Boże miłosierdzie polega nie tylko na odpuszczeniu naszych grzechów; polega ono również na tym, że Bóg, nasz Ojciec, kieruje nas z powrotem, co czasem nie obywa się bez naszego bólu, smutku i strachu, na drogę prawdy i światła, ponieważ nie chce, abyśmy się zatracili (por. Mt 18, 14; J 3, 16). Ten podwójny wyraz miłosierdzia Bożego pokazuje, jak bardzo Bóg jest wierny przymierzu zawartemu w chrzcie z każdym chrześcijaninem. Ponownie odczytując osobistą historię każdego człowieka i dzieje ewangelizacji naszych krajów, możemy powiedzieć za Psalmistą: «Na wieki będę opiewał łaski Pana» (Ps 89 [88], 2).

Dziewica Maryja doświadczyła w najwyższym stopniu tajemnicy Bożej miłości: «Miłosierdzie Jego z pokoleń na pokolenia dla tych, co się Go boją» (Łk 1, 50) — woła w swoim Magnificat. Poprzez swoje «tak» w odpowiedzi na Boże wezwanie przyczyniła się Ona do objawienia Bożej miłości pośród ludzi. W tym sensie jest Matką Miłosierdzia, przez udział w misji swego Syna; otrzymała przywilej, że może przychodzić nam z pomocą zawsze i wszędzie. «Poprzez swoje wielorakie wstawiennictwo ustawicznie wyjednuje nam dary wiecznego zbawienia. Dzięki macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi swego Syna, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na niebezpieczeństwa i trudy, dopóki nie zostaną doprowadzeni do szczęśliwej ojczyzny» (Lumen gentium, 62). Pod osłoną Jej miłosierdzia goją się zranione serca, udaremniane są zasadzki Złego, a nieprzyjaciele jednają się ze sobą. W Maryi mamy nie tylko wzór doskonałości, ale także pomoc do osiągnięcia jedności z Bogiem oraz z naszymi braćmi i siostrami. Matka Miłosierdzia jest niezawodną przewodniczką uczniów swego Syna, którzy chcą służyć sprawiedliwości, pojednaniu i pokojowi. Z prostotą i macierzyńskim sercem wskazuje nam jedyne Światło i jedyną Prawdę: swego Syna, Jezusa Chrystusa, który prowadzi ludzkość ku pełnemu urzeczywistnieniu w Jego Ojcu. Nie lękajmy się przyzywać z ufnością Tej, która nieustannie rozdaje swoim dzieciom Boże łaski:

Matko Miłosierdzia,
Bądź pozdrowiona, Matko Odkupiciela;
Bądź pozdrowiona, chwalebna Dziewico;
Bądź pozdrowiona, nasza Królowo!
Królowo Nadziei,
Ukaż nam oblicze Twojego Boskiego Syna;
Prowadź nas drogami świętości;
Obdarz nas radością tych, którzy potrafią powiedzieć Bogu «tak»!
Królowo Pokoju,
Spełnij najszlachetniejsze prganienia młodzieży Afryki;
Napełnij spragnione serca sprawiedliwością, pokojem i pojednaniem;
Spełnij nadzieje dzieci, ofiar głodu i wojny!
Królowo Sprawiedliwości,
Wyjednaj nam miłość synowską i braterską;
Wyjednaj nam, abyśmy byli przyjaciółmi biednych i maluczkich;
Wyjednaj ducha braterstwa dla narodów ziemi!
O Pani Afryki,
Wyjednaj u swojego Boskiego Syna uzdrowienie dla chorych, pocieszenie dla uciskanych, przebaczenie dla grzeszników;
Wstawiaj się za Afryką do swojego Boskiego Syna;
I wyjednaj zbawienie i pokój dla całej ludzkości! Amen.

opr. mg/mg