Pomagajcie uzależnionym otworzyć się na Boga

Benedykt XVI

Pomagajcie uzależnionym otworzyć się na Boga

12 maja — Guaratinguetá. Spotkanie ze wspólnotą «Farmy nadziei»

Po spotkaniu z klaryskami Ojciec Święty udał się na boisko sportowe, gdzie zgromadzili się podopieczni ośrodków rehabilitacyjnych, osoby po terapii, ich rodziny, wolontariusze i dobroczyńcy.

Historia Dzieła Społecznego «Nossa Senhora da Glória», znanego jako «Farma nadziei», rozpoczęła się w 1979 r., gdy do parafii w Guaratinguetá w Brazylii przybył niemiecki franciszkanin br. Hans Stapel, który dał początek nowym formom życia chrześcijańskiego. Inspiracją prowadzonej przez niego działalności społecznej były słowa Jezusa: «Wszystko, co uczyniliście jednemu z (...) braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili» (Mt 25, 40).

Z tych doświadczeń zrodziła się nowa inicjatywa. W 1983 r. młody parafianin Nelson Giovanelli Ros razem z rówieśnikiem, który był narkomanem i chciał zmienić życie, zorganizował pierwszą grupę, która zamieszkała w jednym domu. Pod kierunkiem proboszcza wolontariusze i ludzie chcący wyrwać się z nałogu starali się żyć we wzajemnym poszanowaniu, pracując na własne utrzymanie.

Sukces tej metody resocjalizacyjnej doprowadził do powstania «Farmy nadziei» w podarowanym wspólnocie gospodarstwie. Dzieło rozrosło się i obecnie istnieje 39 placówek, osobnych dla mężczyzn i dla kobiet, z czego 30 w różnych regionach Brazylii, a za granicą: 2 «farmy» w Niemczech, 1 w Paragwaju, 1 w Filipinach, 1 w Rosji, 1 w Meksyku, 1 w Gwatemali, 1 w Argentynie i 1 w Afryce.

W samej Guaratinguetá w dwóch ośrodkach, męskim i żeńskim, przebywa obecnie ok. 300 osób uzależnionych od narkotyków i alkoholu.

Benedykta XVI powitał założyciel br. Hans Stapel. Po wysłuchaniu świadectw mieszkańców «farmy» Ojciec Święty wygłosił następujące przemówienie:

Drodzy Przyjaciele i Przyjaciółki!

Nareszcie jestem na «Farmie nadziei»!

1. Pozdrawiam szczególnie serdecznie br. Hansa Stapela, założyciela Dzieła Społecznego Nossa Senhora da Glória, znanego także jako Fazenda da Esperança — «Farma nadziei». Przede wszystkim pragnę pogratulować wam wszystkim wiary w ideał dobra i pokoju, którą to miejsce wyraża.

Wam wszystkim — którzy tutaj korzystacie z terapii, i tym, którzy ją już zakończyli, wolontariuszom, rodzinom, byłym podopiecznym, a także dobroczyńcom wszystkich «farm», reprezentowanych tutaj na dzisiejszym spotkaniu z Papieżem — chciałbym powiedzieć: pokój i dobro!

Wiem, że są tutaj obecni przedstawiciele różnych krajów, w których «Farma nadziei» ma swoje siedziby. Przybyliście tu, by zobaczyć Papieża. Przybyliście, by wysłuchać tego, co on pragnie wam powiedzieć, i to sobie przyswoić.

2. Dzisiejszy Kościół musi ożywić w sobie świadomość stojącego przed nim zadania głoszenia na nowo światu przesłania Tego, który powiedział: «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia» (J 8, 12). Misja Papieża polega na ożywianiu w sercach tego niegasnącego światła, które ma rozświetlać wnętrze dusz poszukujących prawdziwego dobra i pokoju, jakich świat dać nie może. Tego rodzaju światło potrzebuje tylko serca otwartego na pragnienia Boga. Bóg nie przymusza, nie tłumi wolności indywidualnej. Pragnie jedynie, żeby otworzyło się to sanktuarium naszego sumienia, w którym kryją się wszystkie najszlachetniejsze aspiracje, ale także nieuporządkowane uczucia i namiętności, przyćmiewające przesłanie Najwyższego.

3. «Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli ktoś posłyszy mój głos i otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną» (Ap 3, 20). Są to Boże słowa, które docierają do wnętrza duszy i poruszają ją do głębi.

W pewnym momencie naszego życia Jezus przychodzi i delikatnie puka do gotowych przyjąć Go serc. W waszym przypadku posłużył się którymś z waszych przyjaciół albo kapłanem, a może — kto wie — przysposobił cały szereg okoliczności, które pozwoliły wam zrozumieć, że Bóg was sobie upodobał. Poprzez tę instytucję, która was przyjmuje, Pan umożliwił wam odzyskanie zdrowia cielesnego i duchowego, mającego życiowe znaczenie dla was i dla waszych najbliższych. W konsekwencji społeczeństwo oczekuje od was, że będziecie umieli szerzyć to cenne dobro wśród przyjaciół i wśród członków całej wspólnoty.

Macie być ambasadorami nadziei! Wskaźniki statystyczne dotyczące uzależnienia od narkotyków i środków odurzających w Brazylii należą do najwyższych. Ameryka Łacińska też nie pozostaje w tyle. Dlatego mówię handlarzom narkotyków, by zastanowili się nad tym, jaką krzywdę wyrządzają nieprzeliczonym rzeszom młodzieży i dorosłych ze wszystkich warstw społecznych. Bóg zażąda od nich, by zdali sprawę ze swoich uczynków. Nie wolno deptać w ten sposób godności ludzkiej. Uczynione przez nich zło zasługuje na te same słowa potępienia, jakimi Jezus potępił gorszenie «tych małych», najmilszych Bogu (por. Mt 18, 7-10).

4. Dzięki terapii, na którą składa się pomoc lekarska, psychologiczna i pedagogiczna, częsta modlitwa, praca fizyczna i dyscyplina, już bardzo wiele osób, przede wszystkim młodych, zdołało wyzwolić się z uzależnienia od narkotyków i alkoholu i odnaleźć sens życia.

Pragnę wyrazić uznanie dla tego dzieła, którego fundamentem duchowym jest charyzmat św. Franciszka i duchowość Ruchu Focolari.

Resocjalizacja jest bez wątpienia dowodem skuteczności waszej inicjatywy. Lecz tym, co najbardziej zwraca uwagę i potwierdza wartość włożonej pracy, są nawrócenia, odnalezienie Boga i czynny udział w życiu Kościoła. Nie wystarczy leczyć ciało, trzeba też ozdobić duszę najcenniejszymi darami Bożymi nabytymi przez chrzest.

Dziękujmy Bogu za to, że tak wiele dusz wyprowadził na drogę odzyskanej nadziei za pomocą sakramentu przebaczenia i liturgii Eucharystii.

5. Drodzy przyjaciele, nie mogę nie skorzystać z tej okazji i nie podziękować również tym wszystkim, którzy przyczyniają się materialnie i duchowo do zapewnienia ciągłości Dzieła Społecznego Nossa Senhora da Glória. Niech Bóg błogosławi br. Hansowi Stapelowi i Nelsonowi Giovanellemu Rosowi, którzy przyjęli Jego wezwanie i poświęcili wam swoje życie. Niech Pan błogosławi również wszystkich angażujących się w to dzieło: osoby konsekrowane i wolontariuszy — mężczyzn i kobiety. Szczególnym błogosławieństwem obejmuję też wszystkich ludzi życzliwych, którzy to dzieło wspierają: władze, grupy wsparcia i tych wszystkich, którzy kochają Chrystusa obecnego w tych Jego umiłowanych dzieciach.

Moja myśl biegnie teraz ku wielu innym instytucjom na całym świecie, pracującym nad przywróceniem życia — daniem nowego życia tym obecnym w naszej społeczności braciom, których Bóg darzy szczególną miłością. Myślę też o licznych grupach Anonimowych Alkoholików czy Anonimowych Narkomanów, a także o Duszpasterstwie Trzeźwości, które działa w wielu wspólnotach, wielkodusznie pomagając w odbudowywaniu życia.

6. Bliskość sanktuarium Matki Bożej z Aparecidy daje nam pewność, że «Farma nadziei» narodziła się z Jej błogosławieństwem i pod Jej matczynym okiem. Od dawna proszę Matkę, Królową i Patronkę Brazylii, o objęcie opieką uczestników zbliżającej się V Konferencji Ogólnej Episkopatu Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Wasza obecność tutaj przyczynia się w istotny sposób do powodzenia obrad tego wielkiego zgromadzenia; złóżcie wasze modlitwy, ofiary i wyrzeczenia na ołtarzu w kaplicy i bądźcie pewni, że w świętej Ofierze Ołtarza dary te wzniosą się do nieba przed oblicze Najwyższego, niczym miła woń. Liczę na waszą pomoc. Niech św. br. Galvăo i św. Krescencja czuwają nad wami i strzegą każdego z was. Udzielam wam wszystkim błogosławieństwa w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

opr. mg/mg