Twórzmy podstawy trwałego dialogu

Przemówienie do delegacji Międzynarodowego Komitetu Żydowskiego ds. Konsultacji Międzynarodowych, 9.06.2005

9 czerwca w Sali Papieży w Pałacu Apostolskim Benedykt XVI spotkał się z delegacją Międzynarodowego Komitetu Żydowskiego ds. Konsultacji Międzyreligijnych (International Jewish Committee on Interreligious Consultations). Nieco wcześniej na prywatnej audiencji Ojciec Święty przyjął przewodniczącego Komitetu rabina Israela Singera oraz przewodniczącego Światowego Kongresu Żydów Edgara Bronfmana. W przemówieniu do delegacji żydowskiej wyraził wolę kontynuowania dialogu z narodem żydowskim i przypomniał, że podstawy tego dialogu stworzyło przed 40 laty nauczanie Soboru Watykańskiego II, zawarte w Deklaracji «Nostra aetate». Poniżej zamieszczamy przekład wygłoszonego w języku angielskim przemówienia papieskiego.

Szanowni Goście, drodzy Przyjaciele!

Miło mi powitać w Watykanie delegację Międzynarodowego Komitetu Żydowskiego ds. Konsultacji Międzyreligijnych.

Spotykamy się w roku, w którym przypada 40. rocznica ogłoszenia Deklaracji Nostra aetate Soboru Watykańskiego II, której nauczanie stało się fundamentem późniejszych relacji Kościoła z narodem żydowskim. Sobór potwierdził przekonanie Kościoła, że w tajemnicy Bożego wybrania początki jego wiary znajdują się już u Abrahama, Mojżesza i proroków. Opierając się na tym duchowym dziedzictwie i nauczaniu Ewangelii, Sobór wezwał do pogłębiania wzajemnego zrozumienia i poszanowania między chrześcijanami i żydami, a także wyraził ubolewanie z powodu wszelkich przejawów nienawiści, prześladowań oraz antysemityzmu (por. Nostra aetate, 4). Na początku mojego pontyfikatu chcę was zapewnić, że Kościół będzie nadal stanowczo urzeczywistniał to decydujące nauczanie w swej katechezie oraz we wszystkich dziedzinach swego życia.

W latach po Soborze moi poprzednicy Paweł VI, a zwłaszcza Jan Paweł II uczynili znaczące kroki na drodze do polepszenia relacji z narodem żydowskim. Ja również pragnę iść tą samą drogą. Historia relacji między naszymi dwiema wspólnotami była złożona, a często również bolesna, ale jestem przekonany, że «duchowe dziedzictwo» zgromadzone przez chrześcijan i żydów jest źródłem mądrości i natchnienia i może nas poprowadzić ku pełnej nadziei przyszłości, zgodnie z Bożym planem (por. Jr 29, 11). Zarazem pamięć o przeszłości pozostaje dla obu wspólnot moralnym nakazem i źródłem oczyszczenia w naszych usilnych modlitwach i działaniach na rzecz pojednania, sprawiedliwości, poszanowania godności człowieka oraz pokoju, który jest w istocie darem pochodzącym od samego Pana. Z samej swej natury ów nakaz zakłada konieczność stałej refleksji nad głębokimi zagadnieniami historycznymi, moralnymi i teologicznymi, jakie ukazało doświadczenie Szoah.

W ciągu ostatnich 35 lat odbyło się 18 spotkań Międzynarodowego Komitetu Żydowskiego ds. Konsultacji Międzyreligijnych z przedstawicielami Komisji Stolicy Apostolskiej ds. Kontaktów Religijnych z Judaizmem, z których ostatnie miało miejsce w lipcu 2004 r. w Buenos Aires i było poświęcone zagadnieniu «sprawiedliwości i miłości». Dziękuję Panu za postępy, jakie zostały poczynione w ciągu tych lat, i zachęcam was do wytrwałego kontynuowania waszego ważnego dzieła, którego celem jest tworzenie podstaw trwałego dialogu i budowanie pojednanego świata, coraz bardziej zgodnego z wolą Stworzyciela. Z całego serca proszę Boga, aby was wszystkich oraz waszych bliskich obdarzył swoim błogosławieństwem mądrości, mocy i pokoju.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama