Czas przebudzenia

Rozbrzmiewają jeszcze w nas wszystkich słowa powitania, którymi zmartwychwstały Jezus pozdrowił swoich uczniów w wieczór wielkanocny: ŤPokój wam!ť (J 20, 19). Pokój, zwłaszcza w tych tygodniach, nadal pozostaje pragnieniem wielu ludów, które doświadczają niesłychanej przemocy dyskryminacji i śmierci tylko dlatego, że noszą chrześcijańskie imię. Nasza modlitwa nasila się i staje się wołaniem o pomoc do Ojca bogatego w miłosierdzie, aby wspierał wiarę licznych braci i sióstr, którzy cierpią; prosimy jednocześnie o nawrócenie naszych serc, abyśmy z obojętnych stali się współczujący.

Św. Paweł przypomina nam, że zostaliśmy zbawieni w tajemnicy śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa. On jest Tyn, który jedna, żyje pośród nas, aby umożliwiać drogę pojednania z Bogiem i braci między sobą. Apostoł przypomina, że pomimo trudności i cierpień życia wzrasta jednak nadzieja na zbawienie, którą miłość Chrystusa zaszczepiła w naszych sercach. Miłosierdzie Boże rozlało się w nas, czyniąc nas sprawiedliwymi, dając nam pokój.

W sercach wielu ludzi pojawia się pytanie: po co dziś Jubileusz Miłosierdzia? Po prostu dlatego, że Kościół w tym czasie wielkich przemian epokowych jest wezwany do wyraźniejszego ukazywania znaków obecności i bliskości Boga. Nie jest to czas na rozrywkę, ale przeciwnie — by być czujnym i rozbudzać w sobie umiejętność patrzenia na to, co istotne. Dla Kościoła jest to czas, aby na nowo odzyskał poczucie misji, jaką Pan mu powierzył w dzień Wielkanocy: ma być znakiem i narzędziem miłosierdzia Ojca (por. J 20, 21-23). Właśnie dlatego Rok Święty powinien podtrzymywać pragnienie umiejętności dostrzegania licznych znaków czułości, którą Bóg darzy cały świat, a szczególnie tych, którzy cierpią, są samotni i opuszczeni, a także nie mają nadziei na przebaczenie i nie czują się kochani przez Ojca. Rok Święty — abyśmy poczuli w sobie mocno radość z tego, że zostaliśmy odnalezieni przez Jezusa, który jako Dobry Pasterz przyszedł nas szukać, bo się zagubiliśmy. Jubileusz — abyśmy poczuli ciepło Jego miłości, kiedy bierze nas na swe ramiona, aby nas doprowadzić z powrotem do domu Ojca. Rok, w którym możemy być dotknięci przez Pana Jezusa i przemienieni przez Jego miłosierdzie, abyśmy także i my stali się świadkami miłosierdzia. Oto powody Jubileuszu: bo jest to czas miłosierdzia. Jest to czas stosowny, aby leczyć rany, aby niestrudzenie spotykać tych, którzy czekają, aby zobaczyć i poczuć namacalnie znaki bliskości Boga, aby zaoferować wszystkim — wszystkim drogę przebaczenia i pojednania.

Niech Matka Bożego Miłosierdzia otworzy nasze oczy, abyśmy zrozumieli zadanie, do jakiego jesteśmy powołani, i niech wyjedna nam łaskę, abyśmy przeżywali ten Jubileusz Miłosierdzia dając wierne i owocne świadectwo.

opr. mg/mg