Nie gaśmy nadziei migrantów

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Na pierwszej kartce kalendarza nowego roku, który daje nam Pan, Kościół umieszcza, niczym wspaniałą miniaturę, liturgiczną uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. W tym pierwszym dniu roku słonecznego na Niej skupiamy nasz wzrok, aby pod Jej matczyną opieką podjąć znów wędrówkę po drogach czasu.

Dzisiejsza Ewangelia (Łk 2, 16-21) prowadzi nas na nowo do żłóbka w Betlejem. Pasterze przybywają pospiesznie i znajdują Maryję, Józefa i Dzieciątko; i opowiadają o tym, co ogłosili im aniołowie, a mianowicie, że to Niemowlę jest Zbawicielem. Wszyscy się zdumiewali, podczas gdy «Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu» (w. 19). Dziewica pozwala nam zrozumieć, jak należy przyjąć wydarzenie Bożego Narodzenia — nie powierzchownie, ale w sercu. Wskazuje nam prawdziwy sposób przyjęcia Bożego daru — zachowywanie go w sercu i rozważanie. Jest to zachęta skierowana do każdego z nas, abyśmy się modlili, kontemplując ten dar, którym jest właśnie Jezus, i rozkoszując się nim.

To za pośrednictwem Maryi Syn Boży przyjmuje cielesność. Ale macierzyństwo Maryi nie ogranicza się do tego — dzięki swej wierze jest Ona również pierwszą uczennicą Jezusa, a to «poszerza» Jej macierzyństwo. To wiara Maryi spowoduje w Kanie pierwszy cudowny «znak», który przyczyni się do wzbudzenia wiary uczniów. Z tą samą wiarą Maryja jest obecna u stóp krzyża i przyjmuje apostoła Jana za syna. Wreszcie, po zmartwychwstaniu, staje się modlącą się Matką Kościoła, na który zstępuje z mocą Duch Święty w dniu Pięćdziesiątnicy.

Maryja jako matka pełni bardzo szczególną funkcję: staje między swoim Synem Jezusem a ludźmi w sytuacjach ich niedostatków, w sytuacjach ich nędz i cierpień. Maryja oręduje, tak jak w Kanie, wiedząc, że jako matka może, a wręcz powinna przedstawiać Synowi potrzeby ludzi, szczególnie tych najsłabszych i najuboższych. I właśnie tym ludziom jest poświęcony temat obchodzonego dziś Światowego Dnia Pokoju: «Migranci i uchodźcy: mężczyźni i kobiety w poszukiwaniu pokoju» — takie jest motto tego Dnia. Pragnę po raz kolejny stać się głosem tych naszych braci i sióstr, którzy modlą się o perspektywę pokoju dla swojej przyszłości. Dla tego pokoju, będącego prawem wszystkich, wielu z nich gotowych jest ryzykować życie w podróży, która w wielu przypadkach jest długa i niebezpieczna; są gotowi znosić trudy i cierpienia (por. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 2018 r., n. 1).

Proszę, nie gaśmy nadziei w ich sercach; nie niweczmy ich oczekiwań pokoju! Ważne, aby ze strony wszystkich — instytucji obywatelskich, edukacyjnych, opieki społecznej i kościelnych — były starania, aby zapewnić uchodźcom i migrantom, wszystkim, pokojową przyszłość. Oby Pan pozwolił nam w tym nowym roku wielkodusznie pracować — wielkodusznie, aby tworzyć świat bardziej solidarny i gościnny. Zachęcam was do modlitwy o to i wraz z wami zawierzam Maryi, Matce Boga i naszej Matce, dopiero co rozpoczęty rok 2018. Dawni mnisi rosyjscy, mistycy, mawiali, że w czasach zawieruch duchowych trzeba schronić się pod płaszczem Świętej Bożej Rodzicielki. Myśląc o bardzo wielu zawieruchach dnia dzisiejszego, zwłaszcza o migrantach i uchodźcach, módlmy się tak, jak oni nas nauczyli się modlić: «Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona».

Po modlitwie maryjnej Papież powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry, na progu 2018 r. składam wszystkim serdeczne życzenia wszelkich dóbr w nowym roku! (...)

Wyrażam uznanie za liczne inicjatywy modlitewne i akcje na rzecz pokoju, organizowane we wszystkich częściach świata z okazji dzisiejszego Światowego Dnia Pokoju. (...)

Jeszcze raz życzę wszystkim nowego roku w pokoju, w łasce Pana i pod matczyną opieką Maryi, Świętej Bożej Rodzicielki. Szczęśliwego roku, dobrego obiadu i nie zapominajcie modlić się za mnie. Do widzenia!

opr. mg/mg