Obyśmy zawsze mieli w sercu Słowo Boże

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

W tę pierwszą niedzielę Wielkiego Postu Ewangelia wprowadza nas na drogę ku Passze, ukazując Jezusa, który przebywa przez czterdzieści dni na pustyni, wystawiony na pokusy diabła (por. Mt 4, 1-11). Wydarzenie to miało miejsce w określonym momencie życia Jezusa: zaraz po chrzcie w Jordanie, a przed podjęciem misji publicznej. Dopiero co otrzymał On uroczystą inwestyturę — Duch Święty zstąpił na Niego, Ojciec z nieba ogłosił: «Ten jest mój Syn umiłowany» (Mt 3, 17). Jezus jest teraz gotowy, aby rozpocząć swoją misję; a ponieważ ma ona zdeklarowanego wroga, czyli szatana, podejmuje On natychmiast bezpośrednią walkę z nim. Diabeł wykorzystuje właśnie tytuł «Syna Bożego», aby odwieść Jezusa od wypełnienia swojej misji; powtarza Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym...» (ww. 3. 6), i proponuje, by dokonał cudownych gestów — jak ‘magik' — takich jak przemienienie kamieni w chleb, aby zaspokoić swój głód; rzucenie się w dół z murów świątyni, żeby Go ocalili aniołowie. Po tych dwóch pokusach przychodzi trzecia: by oddał jemu, diabłu, pokłon, aby mieć władzę nad światem (por. w. 9).

Poprzez te trzy pokusy szatan chce odwieść Jezusa z drogi posłuszeństwa i uniżenia — bo wie, że w ten sposób, na tej drodze, zło zostanie pokonane — i skłonić Go do obrania fałszywego skrótu, sukcesu i sławy. Ale wszystkie zatrute strzały diabła zostają odparte przez Jezusa za pomocą tarczy Słowa Bożego (ww. 4. 7. 10), które wyraża wolę Ojca. Jezus nie wypowiada żadnego własnego słowa: odpowiada jedynie Słowem Bożym. I tak Syn, pełen mocy Ducha Świętego, wychodzi z pustyni zwycięski.

Jako chrześcijanie jesteśmy zaproszeni, by przez czterdzieści dni Wielkiego Postu postępować śladami Jezusa i podejmować duchową walkę przeciwko szatanowi z mocą Słowa Bożego. Nie własnym słowem, jest nieprzydatne. Słowem Bożym: ono ma moc, by pokonać szatana. Dlatego należy zaprzyjaźnić się z Biblią: czytać ją często, rozważać, przyswajać. Biblia zawiera Słowo Boże, które jest zawsze aktualne i skuteczne. Ktoś powiedział: co by się stało, gdybyśmy traktowali Biblię tak, jak traktujemy nasz telefon komórkowy? Gdybyśmy nosili ją zawsze przy sobie, albo przynajmniej małą Ewangelię kieszonkową, co by się stało?; gdybyśmy po nią wracali, gdy jej zapomnimy; kiedy zapomnisz telefonu komórkowego — och! nie mam go, wracam, żeby go zabrać; gdybyśmy ją otwierali wielokrotnie w ciągu dnia; gdybyśmy czytali przesłania Boga zawarte w Biblii, tak jak czytamy wiadomości z komórki — co by się stało? Oczywiście porównanie jest paradoksalne, ale zmusza do refleksji. Rzeczywiście, gdybyśmy zawsze mieli Słowo Boże w sercu, żadna pokusa nie mogłaby oddalić nas od Boga i żadna przeszkoda nie mogłaby nas skłonić do zboczenia z drogi dobra; umielibyśmy pokonywać codzienne podszepty zła, które jest w nas i poza nami; bylibyśmy bardziej zdolni do przeżywania życia zmartwychwstałego według Ducha, przyjmując i miłując naszych braci, zwłaszcza tych najsłabszych i najbardziej potrzebujących, a także naszych nieprzyjaciół.

Niech Dziewica Maryja, doskonała ikona posłuszeństwa Bogu i bezwarunkowego zaufania Jego woli, wspiera nas w naszej wielkopostnej drodze, abyśmy posłusznie słuchali Słowa Bożego i dokonali prawdziwego nawrócenia serca.

Po modlitwie «Anioł Pański» Papież powiedział m.in.:

Drodzy bracia i siostry! Serdecznie pozdrawiam rodziny, grupy parafialne, stowarzyszenia i wszystkich pielgrzymów przybyłych z Włoch i różnych krajów. (...)

Kilka dni temu rozpoczęliśmy Wielki Post, który jest drogą ludu Bożego ku Passze, drogą nawrócenia, walki ze złem za pomocą broni, którą są modlitwa, post i uczynki miłosierdzia. Życzę wszystkim, aby wielkopostna droga przyniosła bogate owoce; i proszę was, abyście pamiętali w modlitwie o mnie i moich współpracownikach z Kurii Rzymskiej, którzy dzisiaj wieczorem rozpoczniemy tydzień rekolekcji. Z serca dziękuję za tę waszą modlitwę.

I proszę was, pamiętajcie — nie zapomnijcie! — co by się stało, gdybyśmy potraktowali Biblię tak, jak traktujemy telefon komórkowy. Pomyślcie o tym. Obyśmy zawsze mieli przy sobie, ze sobą Biblię!

Życzę wam udanej niedzieli! Dobrego obiadu! Do widzenia!

opr. mg/mg