Duch Święty naucza i przypomina

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Dzisiaj obchodzimy wielką uroczystość Zesłania Ducha Świętego, która kończy okres wielkanocny, pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Chrystusa. Liturgia zachęca nas, abyśmy otworzyli nasze umysły i nasze serca na dar Ducha Świętego, który Jezus obiecywał kilkakrotnie swoim uczniom, pierwszy i główny dar, jaki On dla nas wyjednał poprzez swoje zmartwychwstanie. O ten dar sam Jezus prosił Ojca, jak zaświadcza dzisiejsza Ewangelia, która opisuje Ostatnią Wieczerzę. Jezus mówi do swoich uczniów: «Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze» (J 14, 15-16).

Te słowa przypominają nam przede wszystkim, że miłość do człowieka, a także do Pana okazuje się nie słowami, ale przez czyny; i także «przestrzeganie przykazań» należy rozumieć w sensie egzystencjalnym, tak aby całe życie było w nie zaangażowane. Bycie chrześcijanami nie oznacza bowiem przede wszystkim przynależności do pewnej kultury lub przyjęcia pewnej doktryny, ale raczej związanie swojego życia, we wszystkich jego aspektach, z osobą Jezusa, a przez Niego z Ojcem. W tym celu Jezus obiecuje wylanie Ducha Świętego na swoich uczniów. Właśnie dzięki Duchowi Świętemu, Miłości, która łączy Ojca i Syna i od Nich pochodzi, wszyscy możemy żyć życiem samego Jezusa. Duch bowiem uczy nas wszystkiego, to znaczy jedynej rzeczy niezbędnej: kochać tak, jak kocha Bóg.

Obiecując Ducha Świętego, Jezus nazywa Go «innym Parakletem» (w. 16), co znaczy Pocieszyciel, Obrońca, Orędownik, a zatem Ten, który nas wspiera, broni nas, stoi u naszego boku na drodze życia oraz w walce o dobro i przeciwko złu. Jezus mówi: «innego Parakleta», ponieważ On jest pierwszym, On sam, który stał się ciałem właśnie po to, aby wziąć na siebie naszą ludzką kondycję i wyzwolić ją z niewoli grzechu.

Ponadto funkcją Ducha Świętego jest nauczanie i przypominanie. Nauczanie i przypominanie. Powiedział nam to Jezus: «Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem» (w. 26). Duch Święty nie wprowadza innego nauczania, ale sprawia, że nauczanie Jezusa jest żywe i skuteczne, aby upływający czas go nie przekreślił lub nie osłabił. Duch Święty zaszczepia to nauczanie w naszym sercu, pomaga nam je sobie wewnętrznie przyswoić, czyniąc je częścią nas samych, ciałem naszego ciała. Jednocześnie przygotowuje nasze serce, aby prawdziwie potrafiło przyjąć słowa i wzorce Pana. Za każdym razem, kiedy słowo Jezusa zostaje przyjęte z radością w naszym sercu, jest to dziełem Ducha Świętego.

Odmówmy teraz wspólnie modlitwę Regina caeli — po raz ostatni w tym roku — prosząc Maryję Pannę o matczyne wstawiennictwo. Niech Ona wyjednuje nam łaskę mocnego ożywienia Duchem Świętym, abyśmy dawali świadectwo Chrystusowi z ewangeliczną szczerością i otwierali się coraz bardziej na pełnię Jego miłości.

Po modlitwie «Regina caeli» Ojciec Święty powiedział m.in:

Dzisiaj, w bardzo stosownym kontekście — uroczystości Zesłania Ducha Świętego, zostaje ogłoszone moje Orędzie na kolejny Światowy Dzień Misyjny, który co roku obchodzony jest w październiku. Niech Duch Święty obdarzy siłą wszystkich misjonarzy ad gentes i wspiera misję Kościoła na całym świecie. I niech Duch Święty da nam silnych młodych — chłopców i dziewczęta — którzy pragną iść głosić Ewangelię. O to dzisiaj prosimy Ducha Świętego. (...)

Szczególnie pozdrawiam wszystkich ludzi, którzy dzisiaj uczestniczą na placu św. Jana na Lateranie w Święcie Narodów, w jego 25. rocznicę. Oby to święto, jako znak jedności i różnorodności kultur, pomogło nam zrozumieć, że to jest drogą do pokoju: tworzenie jedności przy poszanowaniu różnorodności.

Życzę wszystkim udanej uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!

opr. mg/mg