W wierze w Jezusa Piotr i Paweł stali się braćmi

Drodzy Bracia i Siostry, dzień dobry!

Od czasów starożytnych Koœciół Rzymu czci apostołów Piotra i Pawła w tym samym dniu, 29 czerwca. Dzięki wierze w Jezusa Chrystusa zostali braćmi, a męczeństwo połšczyło ich w jedno. Œwięci Piotr i Paweł, tak różni od siebie jako ludzie, zostali wybrani przez samego Pana Jezusa i w odpowiedzi na powołanie oddali całe swe życie. W obydwu łaska Chrystusa dokonała wielkich rzeczy, przeobraziła ich. I to jak ich przeobraziła! Szymon zaparł się Jezusa w dramatycznej chwili męki; Szaweł okrutnie przeœladował chrzeœcijan. Ale obydwaj przyjęli Bożš miłoœć i pozwolili się przeobrazić Jego miłosierdziu; stali się w ten sposób przyjaciółmi i apostołami Chrystusa. Dlatego nadal przemawiajš do Koœcioła i także dzisiaj wskazujš nam drogę do zbawienia. Także i nas, gdybyœmy przypadkiem popełnili najcięższe grzechy i znaleŸli się w najciemniejszej nocy, Bóg zawsze może przeobrazić, tak jak przeobraził Piotra i Pawła; przemienić nasze serce, wybaczyć nam wszystko, przekształcajšc w ten sposób naszš ciemnoœć grzechu w jutrzenkę œwiatła. Bóg jest właœnie taki: przeobraża nas, zawsze nam przebacza, tak jak Piotrowi i tak jak Pawłowi.

Księga Dziejów Apostolskich ukazuje wiele cech ich œwiadectwa. Na przykład Piotr uczy nas spoglšdać na ubogich oczyma wiary i dawać im to, co mamy najcenniejszego: moc imienia Jezusa. Uczynił to w przypadku paralityka: dał mu to wszystko, co posiadał, to znaczy Jezusa (por. Dz 3, 4-6).

Jeœli chodzi o Pawła, to trzy razy jest opowiedziany epizod jego powołania na drodze do Damaszku, będšcy punktem zwrotnym w jego życiu, wyraŸnie oddzielajšcym to, co działo się przedtem, i to, co było potem. Przedtem Paweł był zawziętym wrogiem Koœcioła. Potem poœwięcił całe swoje życie służbie Ewangelii. Także w naszym przypadku spotkanie ze Słowem Chrystusa może całkowicie zmienić nasze życie. Nie można słuchać tego Słowa i nie ruszać się z miejsca, niezmiennie trwać w swoich przyzwyczajeniach. Pobudza nas ono do przezwyciężenia egoizmu w naszych sercach, aby zdecydowanie iœć za tym Nauczycielem, który oddał życie za swoich przyjaciół. To On nas zmienia swoim słowem; to On nas przeobraża, to On nam wszystko przebacza, jeœli otworzymy serce i poprosimy o przebaczenie.

Drodzy bracia i siostry, to œwięto budzi w nas wielkš radoœć, ponieważ ukazuje nam dzieło Bożego miłosierdzia w sercach dwóch ludzi, dwóch wielkich grzeszników. Jest to dzieło Bożego miłosierdzia w tych dwóch mężczyznach, którzy byli wielkimi grzesznikami. I Bóg pragnie także nas napełnić swojš łaskš, jak Piotra i Pawła. Niech Maryja Panna pomoże nam przyjšć tę łaskę tak jak oni, z otwartym sercem, nie otrzymywać jej na próżno! Niech nas wspiera w chwilach próby, abyœmy dawali œwiadectwo Jezusowi Chrystusowi i Jego Ewangelii. Prosimy dziœ o to szczególnie dla arcybiskupów metropolitów mianowanych w cišgu minionego roku, którzy rano sprawowali ze mnš Eucharystię w Bazylice œw. Piotra. Pozdrawiamy ich wszystkich z miłoœciš, wraz z ich wiernymi i krewnymi, i modlimy się za nich!

Po modlitwie «Anioł Pański» Ojciec Œwięty powiedział m.in.:

Drodzy Bracia i Siostry!

Wiadomoœci docierajšce z Iraku sš niestety bardzo bolesne. Łšczę się z biskupami tego kraju w apelu do rzšdzšcych, aby poprzez dialog można było zachować jednoœć narodowš i uniknšć wojny. Jestem blisko tysięcy rodzin, zwłaszcza chrzeœcijańskich, które musiały opuœcić swoje domy i którym grozi poważne niebezpieczeństwo. Przemoc rodzi przemoc; dialog jest jedynš drogš do pokoju. Pomódlmy się do Matki Bożej, aby strzegła mieszkańców Iraku. [Zdrowaœ Maryjo...]

Życzę wszystkim udanej niedzieli i dobrego œwięta Patronów. I bardzo was proszę, nie zapominajcie modlić się za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia.

opr. mg/mg