Symbol jedności w wierze uczniów Chrystusa

Jan Paweł II

Symbol jedności w wierze uczniów Chrystusa

List Papieża Jana Pawła II do Patriarchy Aleksego II

Jego Świątobliwość
Aleksy II
Patriarcha Moskwy
i Wszechrusi

Po długim okresie, kiedy to w ubiegłym wieku Cerkiew prawosławna i naród rosyjski poddawane były próbom i zaznały wielu cierpień, Pan dziejów, który wszystkim rozporządza wedle swojej woli, pozwala nam dziś z uczuciami radości i nadziei przeżywać powrót ikony Matki Bożej Kazańskiej do ojczyzny.

Z radością i w poczuciu jedności, które ożywiało również moich poprzedników, zawsze pamiętających o narodzie rosyjskim, wyrażam zadowolenie, że Wasza Świątobliwość przyjmie w tym dniu wysłaną przeze mnie delegację. Przewodniczą jej kardynałowie Walter Kasper i Edgar Theodore McCarrick, a jej zadaniem jest przekazanie na ręce Waszej Świątobliwości tej świętej ikony, tak mocno związanej z wiarą i dziejami chrześcijan w Rosji.

Niezbadanym zrządzeniem Bożej Opatrzności przez długie lata pielgrzymowania w świętej ikonie, znanej jako Kazańska, Matka Boża gromadziła wokół siebie wiernych prawosławnych, jak również ich braci katolików z innych części świata. Żarliwie modlili się oni za Kościół i za naród, który otaczała Ona od wieków swą opieką. W czasach nam bliższych Opatrzność Boża sprawiła, że ludzie i Kościół w Rosji odzyskali wolność i że upadł mur, który oddzielał Europę Wschodnią od Europy Zachodniej. Pomimo iż podział, niestety, nadal wśród chrześcijan się utrzymuje, ta święta ikona jawi się jako jeden z symboli jedności uczniów jednorodzonego Syna Bożego, Tego, ku któremu prowadzi nas wszystkich.

Biskup Rzymu modlił się przed tą świętą ikoną, prosząc usilnie, aby nadszedł dzień, w którym wszyscy będziemy zjednoczeni i w którym będziemy mogli głosić światu jednym głosem i w widzialnej komunii zbawienie naszego jedynego Pana i Jego zwycięstwo nad wszystkimi złymi i bezbożnymi siłami, które szkodzą naszej wierze i naszemu świadectwu jedności.

Dziś łączę się w modlitwie z Tobą, drogi Bracie, z Episkopatem rosyjskiej Cerkwi prawosławnej, z kapłanami, mnichami i mniszkami klauzurowymi oraz z Ludem Bożym na ziemi rosyjskiej. Do tej modlitwy przyłączają się wszyscy synowie i córki Kościoła katolickiego, otaczający głębokim nabożeństwem i czcią Świętą Matkę Boga. Niech ten godny czci wizerunek prowadzi nas wszystkich ewangeliczną drogą naśladowania Chrystusa i niech strzeże narodu, do którego powraca, i całej ludzkości! Niech Święta Matka Boga skieruje swe matczyne spojrzenie na mężczyzn i kobiety naszych czasów; niech umacnia wierzących, aby nie zbaczali ze szlaku, który Bóg im wyznaczył: niech głoszą Chrystusa — Drogę, Prawdę i Życie — i dają odważne świadectwo swej wierze w społeczeństwie i wśród wszystkich narodów. W tym dniu z ufnością modlimy się do Najświętszej Maryi Panny, wiemy bowiem, że wyprasza Ona dla nas i dla wszystkich narodów dar pokoju.

Z miłością i radością z dzisiejszego wydarzenia, patrząc na Świętą Matkę Boga, przesyłam Waszej Świątobliwości braterski pocałunek w naszym Panu.

Watykan, 25 sierpnia 2004 r.

opr. mg/mg