List do P. Borgomeo SJ

Ks. Pasquale Borgomeo SJ
Dyrektor generalny
Radia Watykańskiego

Czcigodny Księże Dyrektorze!

Z serdeczną wdzięcznością przyjąłem dar Sekcji Polskiej Radia Watykańskiego w postaci płyty z nagraniami wypowiedzi różnych znanych mi i bliskich sercu osób. Ten dar pozwolił mi wrócić myślą wpierw do roku 1938, kiedy po raz pierwszy w watykańskiej Rozgłośni zabrzmiała polska mowa, a potem do tych sześćdziesięciu lat, w których dzięki posłudze Sekcji Polskiej wsłuchiwaliśmy się w tętno życia Kościoła. A czas ten obejmuje przecież bolesne lata wojny i okupacji, a potem komunistycznego ucisku w naszym Kraju. W tym okresie Radio Watykańskie było dla nas nie tylko jedyną rozgłośnią katolicką, ale także jednym z nielicznych, wiarygodnych źródeł informacji o życiu Kościoła i świata. W miarę możliwości technicznych wiadomości te docierały nie tylko do słuchaczy w Polsce, ale również do Rodaków rozsianych po całym świecie. W ten sposób Radio przyczyniało się do zachowania tych więzów, które wyrastają z wiary w Chrystusa, umiłowania Kościoła i patriotyzmu, a które pozwalają przetrwać nawet najtrudniejsze doświadczenia. Przyjeżdżali do Watykanu biskupi, przyjeżdżał ksiądz prymas Stefan Wyszyński, aby stąd otwarcie głosić przesłanie prawdy, mówić światu o życiu Kościoła w Polsce, i by budzić nadzieję w sercach wszystkich.

Wielokrotnie sam korzystałem z gościnności Sekcji Polskiej Radia Watykańskiego w czasach mojej biskupiej posługi w Krakowie. W sposób szczególny korzystam z niej w ciągu ostatnich dwudziestu lat jako Następca św. Piotra. Można powiedzieć, że dzięki niej Papież jest bliżej Polski, a Polska bliżej Papieża. Dzięki ofiarności, kompetencji i zaangażowaniu ludzi pracujących w tym Radiu może ono spełniać swe podstawowe zadanie, jakim jest przekazywanie informacji dotyczących pasterskiej posługi Biskupa Rzymu i szerzenie Jego nauczania. Szczególnie ważne jest też przekazywanie w naszym ojczystym języku relacji z życia Kościoła powszechnego, a nade wszystko działalność formacyjna poprzez katechezę.

Dziękuję za całą tę sześćdziesięcioletnią posługę. Dziękuję tym wszystkim, którzy tworzyli i tworzą Sekcję Polską Radia Watykańskiego, a zwłaszcza Księżom Jezuitom, którzy od początku są związani z tą Rozgłośnią. Zmarłym niech Bóg da wiekuistą nagrodę, żyjącym wszelkie potrzebne łaski. Sekcji Polskiej oraz słuchaczom Radia Watykańskiego z serca błogosławię.

Watykan, 21 grudnia 1998 r.